آیینه پژوهش - دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم

نام کتاب : آیینه پژوهش نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم جلد : 103 صفحه : 15

اخبار
مصلحی

درگذشتگان

مرحوم آيت الله آقاى حاج شيخ ابوالحسن مصلحى عراقى, يكى از علماى خدوم حوزه علميه قم به شمار بود. فقيد سعيد روز شنبه اول ماه مبارك رمضان 1353ق (شهريور 1314ش) در شهر قم در بيت علم و فضيلت زاده شد. پدرش مرجع عاليقدر شيعه حضرت آيت الله العظمى حاج شيخ محمدعلى اراكى (1312ـ 1415ق) بود كه بى نياز از توصيف است (ر.ك: ناصرالدين انصارى, در سوك آيت الله العظمى اراكى, مجله آينه پژوهش).
وى پس از تكميل دوران دبستان و دبيرستان, وارد دانشكده حقوق دانشگاه تهران شد كه بر اثر اصرار مرحوم پدرش آن را ناتمام گذاشت و به تحصيل علوم دينى پرداخت. دروس سطح را نزد حضرات آيات صلواتى, مشكينى, ستوده, شاه آبادى فراگرفت و دروس حكمت و فلسفه را هم از حضرات آيات علامه طباطبايى (اسفار و تفسير قرآن) و آقاى منتظرى (شرح منظومه) اخذ كرد و پس از آن در درس هاى فقه و اصول آيات عظام امام خمينى, محقق داماد و پدر بزرگوارش (كه حدود سى سال در دروس ايشان شركت جست) و مدتى هم در نجف اشرف از درس هاى آيات عظام خويى و شيخ حسين حلّى بهره برد و مبانى علمى خويش را استوار ساخت و همزمان از درس هاى اخلاق حضرات آيات حاج شيخ عباس تهرانى و حاج آقا حسين فاطمى قمى بهره برد. سپس به تدريس سطوح عالى روى آورد و سال هاى فراوان مكاسب و كفايه و نيز تفسير قرآن را براى گروهى از فضلا تدريس كرد و در كنار آن با حضرات آيات خرازى و استادى به مباحثه فقه و تأليف كتاب هايى چند اشتغال داشت.
با آغاز مرجعيت پدر بزرگوارش (1409ق) تمام كارهاى معظم له بر دوش وى قرار گرفت و پاسخ به استفتائات و تهيه و تنظيم توضيح المسائل و مناسك حج و رسيدگى به امور حوزه علميه قم از جمله كارهاى او بود.
فقيد سعيد عالمى بود عامل و خوش خلق و متواضع, كه بيت رفيع مرجعيت را با كرامت و نزاهت اداره نمود و تمام زندگى خويش را مصروف خدمت به پدر بزرگوارش كرد و پس از وفات ايشان, آثار فقهى و اصولى معظم له را احيا نمود و تدريس جدّى سطوح عاليه را آغاز كرد. از آن فقيد سعيد آثارى بر جاى مانده كه عبارتند از:
1. الحكومة الاسلامية (با همكارى آيت الله خرازى و ديگران).
2. التوازن الاسلامى (با همكارى آيت الله خرازى و ديگران).
3. تقريرات درس فقه آيت الله اراكى.
4. تقريرات درس اصول آيت الله اراكى.
آن مرحوم در يك سال اخير زندگى اش به بيمارى سختى مبتلا شد و سرانجام در هفتاد سالگى در روز سه شنبه 17 خرداد 1384ش (29 ربيع الثانى 1426ق) بدرود حيات گفت و پيكر پاكش در روز پنج شنبه 19 خرداد با شركت انبوه علما و فضلاى حوزه علميه قم تشييع و پس از نماز آيت الله بهجت بر آن در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه ـ سلام الله عليها ـ به خاك سپرده شد. آيت اللّه نورى موسوى
حضرت آيت الله آقاى حاج سيد محمد نورى موسوى يكى از علماى مشهور تهران بود. فقيد سعيد در سال 1348ق (9 شهريور 1308ش) در نجف اشرف در بيت علم و فضيلت زاده شد. پدرش آيت الله حاج سيد على نورى (1300 ـ 1368ق) يكى از علماى بزرگ نجف و از شاگردان آيات عظام آخوند خراسانى, شريعت اصفهانى و آقا رضا تبريزى و او هم فرزند آيت الله سيد محمد نورى (م1325ق) از علماى بزرگ شهرِ نور مازندران و از شاگردان آيات عظام ميرزا حبيب الله رشتى و حاج ميرزا حسين خليلى بوده است (معجم رجال الفكر والادب فى النجف, ج3, ص1303ـ 1305).
وى پس از كودكى و نوجوانى, دروس سطح را نزد حضرات آيات پدر بزرگوارش, ميرزا حسن يزدى و شيخ مجتبى لنكرانى آموخت و سپس خارج فقه و اصول را در محضر آيات عظام خويى و ميرزا باقر زنجانى به خوبى فراگرفت و در زمره شاگردان خاص آيت الله ميرزا باقر زنجانى درآمد و اين دروس را با آيت الله سيد مرتضى نجومى كرمانشاهى و آيت الله راستى كاشانى مباحثه مى نمود. در سال 1390ق در پى اخراج ايرانيان از عراق و فشارهاى حكومت بعثى از نجف رانده شد و در تهران سكونت ورزيد و به فعاليت هاى علمى و دينى پرداخت. تأليف و تدريس و تربيت شاگردان از فعاليت هاى وى بود, كه در كنار كارهاى هنرى اش (خطّاطى و سرودن شعر) انجام مى شد. خُلقى كريمانه داشت و از سرِ غيرت دينى به پاسداشت باورها و اعتقادات اسلامى برخاست و كتاب هاى متعدد اعتقادى به رشته تحرير درآورد. با آن كه در چند سال آخر زندگى اش از نعمت بينايى محروم شد, اما دست از كوشش برنداشت و ماده هاى علمى ذهن خود را بر روى كاغذ منتقل ساخت. از تأليفات چاپ شده اوست:
1. الشيوعية تناقض الدين ـ ردّ بر ماركسيسم;
2. مع نظرية التطور ـ ردّ تئورى داروين;
3. الجبر والتفويض;
4. انديشه هايى استوار در شناخت باورهاى اعتقادى (4ج).
سرانجام آن عالم بزرگوار, پس از يك بيمارى سخت, در صبح بيستم شهريور 1383ش (24 رجب 1425ق) چشم از جهان فرو بست و در روز 25 رجب ـ سالروز شهادت جدّ مظلومش حضرت موسى بن جعفر(ع) ـ در قم تشييع و در قبرستان باغ بهشت به خاك آرميد. آيت اللّه مدرسى يزدى
مرحوم آيت الله سيد على مدرسى از علماى بزرگ شهرستان كرج به شمار مى رفت. فقيد سعيد در آبان 1310ش (1350ق) در روستاى سريزد از توابع مهريز زاده شد. پس از تحصيلات ابتدايى, علوم ادبى را نزد پدرش ـ حاج ميرزا محسن ميرزايى ـ و دايى اش شيخ عبدالحسين محمد طاهرى فراگرفت و در 1328ش به يزد آمد و در مدرسه مصلّى به تحصيل سطوح عاليه نزد حضرات آيات صدوقى, سيد محمد مدرسى, سيد عليرضا مدرسى پرداخت. در سال 1336ش به قم آمد و از محضر آيات عظام بروجردى, امام خمينى, گلپايگانى, محقق داماد و شيخ مرتضى حائرى فراوان بهره برد و تقريرات درس آنان را به خوبى نگاشت.
سپس در سال 1360ش به دنبال درگذشت پدر همسرش ـ مرحوم حاج سيد حسن مدرسى ـ به كرج مهاجرت كرد و مناصب او را ـ امامت جماعت و سرپرستى حوزه علميه كرج ـ به خوبى سرپرستى نمود.
او در اين مدت به اقامه جماعت در مسجد جامع كرج, تأسيس صندوق قرض الحسنه الغدير, مؤسسه ايتام و امور خيريه, حوزه علميه امام صادق(ع), تدريس علوم دينى و ارشاد و تبليغ دين پرداخت و مردانى صالح و متدين را تربيت نمود. از آثار اوست:
1. كتاب الصلاة;
2. كتاب الصوم;
3. تقريرات درس فقه آيت الله گلپايگانى;
4. تقريرات درس اصول آيت الله داماد.
او در شب نيمه ماه رجب 1425ق (شهريور 1383ش) در 73سالگى چشم از جهان فرو بست و پيكر پاكش پس از تشييع باشكوه در كرج و تشييع مجدد در قم و نماز آيت الله وحيد خراسانى بر آن در قبرستان شيخان به خاك آرميد. آيت اللّه سعادت پرور
مرحوم آيت الله حاج شيخ على سعادت پرور (پهلوانى تهرانى) يكى از علماى اخلاقى و عرفانى حوزه علميه قم به شمار بود.
فقيد سعيد در سال 1305ش در تهران زاده شد. مقدمات علوم دينى را نزد حضرات آيات شيخ على اكبر برهان و شيخ محمد حسين زاهد فراگرفت و در 1323ش به قم آمد و پس از يادگيرى سطوح به درس آيات عظام بروجردى, امام خمينى و علامه طباطبايى حاضر شد و مبانى علمى اش را استوار ساخت. او از سال 1331ش در سلك شاگردان خصوصى علامه طباطبايى درآمد و از درس هاى عمومى و خصوصى اش بهره گرفت و تحت نظر ايشان, مراحل عالى اخلاق و عرفان و برنامه هاى عملى سير و سلوك را طى كرد و پس از وفات علامه, تربيت نفوس مستعدّ را بر عهده گرفت. زهد و فروتنى از زندگى اش نمايان بود و سراسر عمرش را به تأليف و تدريس گذرانيد.
آن مرحوم در سحرگاه پنجشنبه 5آذر 1383ش بدرود حيات گفت و پيكر پاكش روز جمعه با حضور صدها نفر از علاقه مندان و شاگردانش تشييع و پس از نماز آيت الله بهجت در حرم حضرت معصومه ـ سلام الله عليها ـ به خاك سپرده شد. آثارش عبارتند از:
جمال آفتاب ـ شرح ديوان حافظ (10ج); انوار ملكوت ـ شرح ادعيه معصومين(5ج); سرّ الاسراء ـ شرح حديث معراج(2ج); فروغ شهادت ـ مقتل سيدالشهداء ; جلوه نور ـ شرح مقامات معنوى حضرت زهرا; الشموس المضيئة ـ پيرامون امام زمان(ع); پاسداران حريم عشق; كلمات عرفا (10ج); شرح گلشن راز (راز دل); تقريرات درس هاى علامه طباطبايى. استاد كمالى دزفولى
حضرت حجت الاسلام والمسلمين استاد حاج سيد على كمالى دزفولى يكى از قرآن پژوهان سترگ معاصر بود. فقيد سعيد در سال 1292ش در دزفول در بيت علم و فضيلت زاده شد. پدرش مرحوم حجةالاسلام سيد رضى الدين محمدرضا (1311ـ1337ق) از آيت الله سيد محمد فيروزآبادى اجازه داشت و از آثارش ارجوزه حديث كسا و دو ارجوزه در صرف و نحو عربى و كشكول است و او هم فرزند عارف مشهور سيد حسين ظهيرالاسلام دزفولى (1274ـ1337ق) است (رك: خاندان سادات گوشه, ص277ـ280).
مرحوم استاد كمالى تحصيلات دوره دبستان و متوسطه را در دزفول و اهواز گذرانيد و پس از آن به تهران آمد و از دانشكده معقول و منقول, موفق به اخذ ليسانس شد. با درگذشت عمويش سيد صدرالدين ظهيرالاسلام, كارهاى خانواده اى بزرگ بر عهده او نهاده شد, اما از كوشش هاى دينى و اجتماعى دست برنداشت و با ايراد سخنرانى هاى فراوان در اهواز و دزفول به بيدارى مردم پرداخت. او در مهرماه 1329ش به تهران آمد و به تأليف و تدريس پرداخت و در ماه مبارك رمضان به اهواز مى رفت و در مسجد جامع به ايراد سخن مى پرداخت. از سال 1348ش به بعد با تشويق و ترغيب مرحوم استاد محمدكاظم معزى دزفولى يكسره به فعاليت هاى قرآنى پرداخت و آثار سودمندى از خويش به يادگار نهاد. قريحه شعرى صاف و روانى داشت و اشعار فراوان سرود, اما بدان دلبستگى نشان نداد و آثار علمى ديگر نگاشت. او در 29 اسفندماه 1383ش در 91سالگى در زادگاهش درگذشت و در همان جا مدفون شد. كتاب هايش عبارتند از:
قانون تفسير (3ج); تاريخ تفسير; قرآن, ثقل اكبر; قرآن و جامعه شناسى; قرآن و مبارزات; قرآن و دستورات; قرآن و مقام زن; شناخت قرآن; خاتم النبيين; جاء الحق (ردّ كتاب 23سال); عترت, ثقل كبير; همزيستى و معاشرت در اسلام (تلخيص و ترجمه 4جلد بحارالانوار); عرفان و سلوك اسلامى; خردافزا (حوادث تاريخى); جنايات دو ساله دكتر بقايى در دزفول (وقايع حزب زحمتكشان); ارمغان ربيع (شعر); عزيز و نگار (داستان منظوم); هر كه مى خواهد بخواند (نقد ملايان شوشتر بخوانند).
و تأليفات غير چاپى اش هم عبارتند از: تفسير قرآن براى همه (6ج); سيماى دزفول; لغات دزفولى; امثال دزفولى; منتخب تاريخ تمدن ويل دورانت; واژه هاى معرّب; چهره مولوى در آيينه مثنوى; حافظ در آيينه سخنش (ر.ك: خاندان سادات گوشه, ص280ـ282). آيت اللّه مرقاتى
حضرت مستطاب آيت الله حاج سيد جعفر مرقاتى خويى يكى از علماى مشهور تهران به شمار مى رفت. فقيد سعيد در سال 1348ق (1308ش) در شهر خوى در بيت علم و فضيلت به دنيا آمد.
پدر بزرگوارش مرحوم آيت الله حاج سيد هاشم موسوى خويى (م1358ق) از شاگردان شيخ الشريعه اصفهانى و نويسنده مفتاح الكلام فى شرح شرايع الاسلام و اربعين حديث بود (معارف الرجال, ج3, ص265). آن مرحوم پس از دوران كودكى و آموختن قرآن در 1360ق (1321ش) به مدرسه علميه نمازى وارد شد و تحصيل علوم دينى را آغاز كرد و تا شرح لمعه را فراگرفت. در 1324ش به حوزه علميه قم آمد و سطوح عاليه را نزد حضرات آيات مجاهدى تبريزى, كمالوند خرم آبادى, مرعشى نجفى, سلطانى طباطبايى و علامه طباطبايى بياموخت و پس از آن به دروس آيات عظام بروجردى, حجت كوهكمرى, امام خمينى و محقق داماد حاضر شد و مبانى علمى اش را استوار ساخت و بيشترين بهره ها را از آيت الله حاج سيد محمد حجت كوهكمرى برد, پس از وفات ايشان (1373ق) راهى نجف اشرف شد و در درس هاى آيات عظام حكيم, خويى و سيد عبدالهادى شيرازى حاضر شد و به درجه اجتهاد نائل آمد. سپس به امر آيت الله خويى به زادگاهش بازگشت و به تبليغ دين, تأليف و تدريس و اقامه جماعت پرداخت و در سال 1360ش به تهران آمد و كار خويش را ادامه داد. از آثار اوست (كه متأسفانه هيچ كدام به چاپ نرسيده است):
شرح الاسماء الحسنى (15ج); خصائص النبى و اوهام حولها; ابحاث حول الاحاديث و سندها الى اميرالمؤمنين فى صحيح البخارى; شرح حال سيد هاشم مرقاتى خويى و علماى معاصر ايشان در خوى و تبريز; شرح حال علماى خوى; كتاب البيع ـ تقرير درس آيت الله حجت; تقريرات درس اصول آيت الله خويى; تقريرات درس اصول آيت الله داماد (اصول عمليه); الامر بين الامرين ـ تقرير درس اصول امام خمينى; ديوان شعر. ناصرالدين انصارى قمى دكتر عبدالجبار شراره
دكتر حجت الاسلام شيخ عبدالجبار بن حمد شراره در سال 1364ق در خانواده اى معروف و لبنانى الاصل در شهر حمزه شرقى در استان قادسيّه (ديوانيه) عراق به دنيا آمد.
وى در 1386ق حائز ليسانس در رشته علوم اسلامى و لغت عربى از دانشگاه بغداد ـ دانشكده شريعت ـ گرديد و در سال 1392ق موفق به اخذ فوق ليسانس در رشته علوم شريعت و فقه مقارن گرديد و سرانجام در سال 1410ق دكتراى خود را در رشته بررسى هاى اسلامى و دينى اخذ نمود. بعد از تكميل تحصيلات عهده دار تدريس علوم اسلامى در تعدادى از دانشكده هاى عراق گرديد. بعد از انتفاضه مردم عراق در سال 1369ش و سركوب شدن آن به دست حكومت بعث عراق به جمهورى اسلامى ايران مهاجرت كرد و در قم در نزد اساتيدى چون آيت الله سيد محمود هاشمى و آيت الله سيد كاظم حائرى تلمذ نمود و به تدريس در دانشگاه امام صادق(ع) در تهران پرداخت. در مدت اقامت در ايران موفق گرديد كه در راه اندازى مراكز و مؤسساتى در قم مشاركت نمايد و از اين طريق خدمات فراوانى به عراقى هاى مقيم ايران ارائه نمايد, مؤسساتى چون موسسه الامام على(ع), مركز الرسالة و مدرسه ابتدائى امام على(ع). وى سپس به استراليا مهاجرت كرد و در شهر سيدنى موفق به تأسيس (مركز اهل البيت الاسلامى) گرديد. اين مركز نقش مهمى در رسيدگى به امور فرهنگى مسلمانان استراليا به ويژه شيعيان و عراقى هاى مقيم سيدنى ايفا كرده است. ايجاد مدرسه براى كودكان و اقامه نماز جمعه و گفتگوهاى فرهنگى و اقامه عزادارى امام حسين(ع) از جمله فعاليت هاى اين مركز مى باشد. آثار برجاى مانده از اين محقق و نويسنده توانا به شرح ذيل مى باشد.
1. نظرية نفى الضرر في الفقه الاسلامى (بررسى تطبيقى قاعده نفى ضرر بين حقوق اسلامى و حقوق ). اين كتاب در واقع رساله دكتراى ايشان مى باشد كه مجمع جهانى تقريب بين مذاهب اسلامى آن را در تهران به چاپ رسانده است.
2. احكام الغصب في الفقه الاسلامي. رساله فوق ليسانس كه در بيروت در سال 1395ق از جانب دارالتربية به چاپ رسيد و در قم تجديد چاپ گرديد.
3. الحروف المقطعة فى القرآن الكريم. در بغداد در سال 1980م مطبعة الارشاد آن را به چاپ رساند و در قم تجديد چاپ گرديد.
4. بحوث في القرآن الكريم كه در قم موسسه نشر اسلامى جامعه مدرسين قم آن را در سال 1416ق به چاپ رسانده.
5. دعوى التناقض بين نصوص القرآن الكريم تاريخها و معالجتها كه در بغداد به چاپ رسيده است.
6. حوارية الاسلام والمسيحيه. رديه اى است بر ابراهيم لوقا در كتاب المسيحية في الاسلام.
7. حوارية المواجهات. در رمضان سال 1420ق در راديو صوت الاسلامى گفتگوها و مناظراتى بين ايشان و مفتى اهل سنت در استراليا (شيخ تاج الدين هلالى) در مسائل اعتقادى و فقهى انجام گرفت كه مجموعه اين گفتگوها در قم به چاپ رسيده است.
8. تحقيق كتاب نشأة التشيع والشيعة اثر شهيد آيت الله سيد محمدباقر صدر كه در قم و بيروت مكرراً به چاپ رسيده است.
9. تحقيق كتاب فدك فى التاريخ اثر شهيد آيت الله سيد محمدباقر صدر كه مركز الغدير آن را در قم چاپ كرده است.
10. تحقيق كتاب بحث حول المهدى اثر شهيد آيت الله سيد محمدباقر صدر كه مركز الغدير آن را نشر داده.
11. تحقيق كتاب الفصول المهمة في تأليف الأمة اثر علامه سيد عبدالحسين شرف الدين كه در تهران و قم و سوريه به چاپ رسيده است.
12. مناهج البحث و اصوله كه مجموعه سلسله دروسى است كه در قم بر طلاب علوم دينى عرضه شده است.
عمده فعاليت هاى فرهنگى و سياسى ايشان به شرح ذيل مى باشد:
1. عضويت در كادر مركزى حزب الدعوة الاسلامى;
2. عضويت در هيأت تحريره مجله (التوحيد) و همچنين كتاب (التوحيد);
3. حضور فعال در كنگره وحدت اسلامى در تهران;
4. مشاركت در برنامه ريزى مركز تحقيقات مجمع تقريب بين مذاهب;
5. شركت فعال در تأسيس مركز اهل البيت الاسلامى در سيدنى استراليا و اشراف و مديريت آن از سال 1997م ـ2002;
6. تدريس در دانشكده هاى عراق و دانشگاه امام صادق(ع) در تهران.
اين دانشمند فرزانه, سرانجام در تاريخ شنبه 22 ربيع الاول سال 1426ق در 62سالگى در شهر برث در غرب استراليا رحلت نمود .جنازه اش به عراق منتقل گرديد و در وادى السلام شهر نجف به خاك سپرده شد. امراله شجاعى راد آيت اللّه عسكرى گيلانى
حضرت آيت الله شيخ زين العابدين عسكرى گيلانى فرزند شيخ جعفر در سال 1308ش در روستاى نوحدان از توابع لشت نشاء گيلان متولد شد. پس از تحصيلات مقدماتى در زادگاهش به مدرسه مهدويّه رشت رفت و در سال 1327ش به مدرسه جلاليه آستانه اشرفيه عزيمت كرد و از محضر اساتيدى چون شيخ حسين وحيد آستانه اى و سيد ابوالقاسم عدنانى بلخى فيض برد. استاد عسكرى گيلانى در سال 1333ش به حوزه علميه قم آمد و در درس خارج آيت الله بروجردى به مدت دو سال, حضرت علامه طباطبايى به مدت دوازده سال و درس خارج حضرت امام خمينى(ره) به مدت هشت سال و حضرت آيت الله گلپايگانى به مدت پانزده سال شركت كرد. استاد عسكرى در همان سال هاى ورود به قم به تدريس پرداخت و قريب به چهل سال فلسفه و عرفان را تدريس كرد و شاگردان زيادى را به جامعه علم و فرهنگ تقديم نمود. از جمله آثار ايشان علاوه بر چند كتاب مخطوط در حوزه فلسفه و عرفان كتاب انسان مجموعه اى از جهان (رشت, دهسرا, 1381ش, وزيرى, 250ص) است. استاد عسكرى گيلانى در روز پانزدهم ربيع الاول (ميلاد حضرت رسول اكرم ـ ص) برابر چهارم ارديبهشت به سبب سكته قلبى از دنيا رفت. جنازه مطهر ايشان پس از تشييع باشكوه در قم و لاهيجان در روستاى سياهگوراب لاهيجان به خاك سپرده شد. آيت اللّه فاطمى
حضرت آيت الله سيد محمد فاطمى ابهرى در تاريخ 1346ق مصادف با 1306ش در شهر ابهر از توابع استان زنجان به دنيا آمد. پدر وى سيد حسين فاطمى ابهرى از فضلا و مدرسين حوزه علميه ابهر بود. بعد از تحصيلات ابتدايى و راهنمايى در سال 1321ش وارد حوزه علميه ابهر شد و مقدمات را نزد والد ارجمند خود و شيخ حبيب الله مهدوى فراگرفت. يك سال بعد رهسپار حوزه علميه قم شد و از محضر اين اساتيد كسب فيض كرد: شيخ احمد رضوانى زنجانى در منطق, شيخ صادق فراهى خوئى در مغنى و مطول و شرح لمعه, شيخ اسحاق آستارايى در مكاسب و ميرزا محمد مجاهدى تبريزى در كفايه و علامه طباطبايى در فلسفه و تفسير. آيت الله فاطمى ابهرى در سال 1327 در امتحان كفايه شركت نمود و با رتبه عالى مورد تشويق آيت الله بروجردى قرار گرفت. در درس خارج معظم له حاضر شد, سپس در درس خارج اصول شيخ عبدالنبى اراكى و خارج فقه حضرت امام خمينى و دروس خارج حضرات آيات سيد شهاب الدين مرعشى نجفى و گلپايگانى شركت كرد. وى سال ها جزء هيأت استفتاى آيت الله مرعشى نجفى بود و از حضرات آيات شيخ عبدالنبى اراكى, شيخ عبدالكريم زنجانى, سيد شهاب الدين مرعشى نجفى و سيد كاظم شريعتمدارى اجازه اجتهاد اخذ نمود. از جمله آثار او بشمارند:
1. رساله توضيح المسائل (سرزمين ما, قم, 1378);
2. حاشية على عروة الوثقى, معاملات (نشر اسلام, قم, 1372);
3. مختصر الاحكام (نشر اسلام, قم, 1372);
4. مناسك حج (نشر اسلام, قم, 1374);
5. منتخب الاحكام (نشر اسلام, قم, 1374);
6. قاعده لاضرر (مخطوط);
7. تقريرات مكاسب (درس خارج فقه امام خمينى), مخطوط;
8. تقريرات مكاسب (درس خارج فقه آيت الله مجاهدى تبريزى), مخطوط;
9. رسالة الغرابيه (در حرمت غراب), مخطوط;
10. استفتائات قضائى (در پاسخ مركز فقهى قوه قضائيه), مخطوط.
وى پس از چهل سال تدريس فقه و اصول و فلسفه در نوزدهم آذرماه 83 در ايام شهادت امام جعفر صادق(ع) فوت كرد. پيكر مطهر ايشان پس از تشييع باشكوه و نماز آيت الله شبيرى زنجانى بر وى در صحن مطهر حضرت معصومه(س) و در مقبره شهيد مفتح به خاك سپرده شد. على اكبر صفرى

نام کتاب : آیینه پژوهش نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم جلد : 103 صفحه : 15

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست