تمايل مردم به اسكناس بيشتر از ديگر مال‌ها است. علت آن هم اين است كه پول مال است و جاى همه چيز را مى‌گيرد و هر مالى را مى‌توان به كمك آن به دست آورد.

فقه اهل بيت: آيا پول ارزش ذاتى دارد يا اعتبارى؟

: در قديم كه پول نوعاً طلا و نقره بود، به خودى خود اعتبار و ارزش داشت. حكومت‌ها و سلاطين نيز با زدن سكه بر روى آن و اعتبارى كه به آن مى‌دادند آن را رايج مى‌كردند و به آن ارزش مبادلاتى و داد وستدى نيز مى‌دادند از اين رو وقتى كه اعتبار پولى آنرا ساقط مى‌كردند و آن را از رواج مى‌انداختند، ارزش ذاتى و اعتبار مالى آن به حال خود باقى بود. ولى امروزه كه اسكناس پول رايج است هر چند ماده آن كه نوعاً از كاغذ مرغوب هم تهيه مى‌شود خود داراى ارزش اندكى است، ولى با توجه به وزن كم آن چيزى به حساب نمى‌آيد، از اين رو مى‌گويند: اسكناس بدون پشتوانه دولتى ارزش ذاتى ندارد. اين اعتبار حكومت است كه به اين كاغذ ناچيز ارزش مالى و مبادلاتى مى‌دهد به همين جهت كاهش و افزايش ارزش آن و بقاء و دوام ماليت آن، بسته به اعتبار حكومت است. در هر صورت پول از دو جهت مال است: يكى به لحاظ ارزش ذاتى كم يا زياد آن، و ديگرى به لحاظ اعتبار و عنوان پول بودن، كه مال اعتبارى است و افت و خيزهاى اعتبارى آن موجب كم و زياد شدن اموال اشخاص مى‌شود.

فقه اهل بيت: ماليت پول از چه نوعى است مثلى ست ياقيمى و آيا اين عنوان از عناوين شرعى است يا عرفى و عقلايى؟

: در اين جا تعريف دقيق مثلى مطرح نيست، اجمالا بايد گفت: پول از مثليات به شمار مى‌آيد و عنوان مثلى و قيمى از اين جا گرفته شده كه اگر كسى مال ديگرى را تلف كرد در صورت امكان بايد مثل آن را بدهد و اگر نشد قيمت آن را.

بعضى مال‌ها مثل و مانند دارند، و مى‌گوييم از مثليات هستند، مانند: گندم، برنج و... برخى هم مثل و مانند دارند، چون: گوسفند و گاو و... طبيعى است كه شخص تلف كننده در صورت اول مثل آن مال را ضامن است