در بخش كبروى پرسشها، 4 پرسش اصلى را براى كاوش و تحقيق عرضه داشتند:

1. مراد از «كتاب» در احكام جزيه چيست؟ آيا كتابهاى آسماني خاص مراد است؟ يا هر كتاب آسمانى شريعت آورد؟ و يا صرفا كتاب آسمانى، چه شريعت آور و چه غير شريعت آور.

2. اگر در كتابى بودن صابئان ترديد باشد، آيا مى‌توان آنان در زمره كسانى كه شبهه كتابى بودن دارند، قرار داد؟

3. آيا مى‌تواند به دعاوى صابئان در مورد توحيدى بودن آيين شان و... تمسك جست و آيا سخنان آنان در مورد باورهايشان، براى ديگران حجت است؟

4. اگر ترديد در مورد ايشان بر طرف نشد، اقتضاى اصل لفظى و يا عملى چيست؟پس از اين پرسشهاى كبروى، چند پرسش صغروى را طرح فرموده‌اند.

در شماره گذشته، ديدگاه ايشان در مورد پرسش نخست ارائه شد. معظم له، پس از تحقيق وكاوش لازم، اظهار فرمودند:«واژه «الكتاب» در «باب جزيه» به دو كتاب تورات و انجيل و يا كتابهاى شريعت آور محدود نيست. از اين رو، به فرض اينكه جامعه‌اى از كتاب يحيى يا داود و يا ادريس پيروى كنند.

اينان در زمره اهل كتاب هستند، خونشان محفوظ است، در آيين شان آزاد وانهاده مى‌شوند و از آنان جزيه گرفته مى‌شود.

در اين شماره، پاسخ تحليلى ايشان را به پرسشهاى باقى مانده ملاحظه خواهيد فرمود.

فقه اهل بيت