الأصحاب».ج8/498

8. «و أيّ فرق بين الشيخ و من تبعه فى المسألة و بين الشهيد الثانى و من تأخر عنه، حيث تعتبر أقوال اولئك ولا تعتبر أقوال هؤلاء، مع أنّه لاريب عند كل ناظر و سامع ممن عرف الرجال بالحق، لاالحق بالرجال، أنّ هؤلاء أدقّ فهماً و اذكى ذهناً و أشد تيقظا و أكثر تتبّعاً و اقرب إلى الصواب.»ج9/376

ضعفهاى عبارتى در نامهاى راويان و متون روايات

با توجه به اينكه كتابها و نوشته‌هاى آن روزگاران، دستنويس بوده و در پى فرسودگى و جا به جايى و گذشت زمان و شرايط آب و هوايى، دچار تغييراتى در واژه‌ها و حروف مى‌شد، نمى‌توان برخى نارساييها و لغزشها را به حساب مؤلفان گذاشت. اختلاف نسخه‌ها و اندازه آگاهى نسخه‌نويسان نيز در اين باره بى‌تأثير نبود و چه بسا اين تخلّفها در نسخه برداريها و پس از تأليف رخ داده است.با اين همه، اشاره به برخى از اين دست موارد، خالى از لطف نيست.

عدم دقت در نقل:

ج1/311 ذيل (1) در روايت «كان» آمده و در حدائق، «بلغ». و 287 ذيل (6) در روايت كافى و وسائل «أمّ خالد» آمد، و در حدائق، «أمّ معبد». ج3/213 ذيل(7) و 217 ذيل(1). ج5/248 ذيل(3) و 207 ذيل(2) و ج5/370 ذيل(1).

عدم ضبط:ج1/362 ذيل (1) روايتى از عمار را به ابى بصير نسبت مى‌دهد. و 364 ذيل(15) روايتى را به عمار نسبت مى‌دهد كه در كتب حديث‌يافت نشده است. و 281 ذيل(4). ج5/207 ذيل(2) «لم‌نعثر على هذه الرواية بهذا السند و المتن فى كتب الحديث.»

ضعف تتبع:ج1/283 ذيل(2).