گرفته شده است. بنا داريم اين سلسله دروس را در حد ميسور به صورت منظم و متوالى در شماره‌هاى آتى مجله منتشر كنيم، باشد كه گاهى در مسير ترويج و اعتلاى فقه بى همتاى آل محمد(ص) باشد.

در تدوين و تحرير اين متن در حد توان كوشيديم كه شيوه بيان و اتقان كلام استاد حفظ شود، در عين حال اگر احياناً در عبارات متن قصورى به چشم آيد قطعاً از قلم ماست.

سيد مرتضي تقوي

در روز شروع مناسب است ابتدا تيمّناً و تبركاً حديثى را از امام صادق(ع) در باره طالب علم و فضائل علم، بيان كنيم. اميدواريم بتوانيم لااقل برخى از اين فضائل را در خودمان محقق سازيم. اين حديث را مرحوم امام(ره) در كتاب چهل حديث از كتاب فضل العلم اصول كافى، باب نوادر، حديث دوم از ابى ابصير نقل و شرح كرده است:

قال: سمعتُ أبا عبداللّه‌(ع) يقول كان اميرالمؤمنين يقول: يا طالب العلم انّ العلم ذو فضائل كثيرة فرأسُهُ التواضع، و عينه البرائة من الحسد، وأذنه الفهم، ولسانُه الصدق، وحفظه الفحص، وقلبه حسن النية، وعقله معرفة الاشياء والامور، و يده الرحمة، و رجلُه زيارة العلماء، و همّته السلامة، و حكمته الورع، ومستقرّه النجاة، وقائده العافية، ومركبه الوفاء، و سلاحُه لين الكلمة، و سيفه الرضا، وقوسه المداراة، وجيشه محاورة العلماء، و مالُهُ الادب، و ذخيرته اجتنابُ الذنوب، و زاده المعروف، وماؤه الموادعة، و دليله الهدى، و رفيقه محبة الاخيار .(1)

حديث بسيار جالبى است، ان شاء اللّه‌ خود شما در تك تك اين فضائل و فقره‌هايى كه در اين حديث ذكر شده تأمل و استفاده خواهيد كرد.

متن محور بحث ما كتاب زكات عروة الوثقى مرحوم سيد محمد كاظم يزدى (قدّس سرّه)