نكته 70

در برخى رساله‌هاى توضيح المسائل (1) آمده است:

زنان سيّده و غير سيّده هر دو بعد از تمام شدن پنجاه سال يائسه مى‌شوند؛ يعنى اگر خونى ببينند، خون حيض نيست، مگر زنانى كه از قبيله قريش محسوب مى‌شوند كه آنها بعد از تمام شدن شصت سال يائسه مى‌شوند.

واضح است كه اين مسئله تهافت صدرو ذيل دارد؛ زيرا در صدر مسئله آمده است: «زنان سيده... بعد از تمام شدن پنجاه سال يائسه مى‌شوند» و مفاد ذيل مسئله آن است كه «زنان قرشى ـ كه همه زنان سيده هم قرشى هستند ـ بعد از تمام شدن شصت سال يائسه مى‌شوند». در روايات بين زنان قرشى و غير قرشى در اين مسئله فرق گذاشته شده است، نه سيّده و غير سيّده، از آنجا همه زنان سيّده، قرشى هستند، صدر و ذيل اين مسئله در توضيح المسائل ياد شده متهافت است.

تعبير و طرح دقيق و صحيح مسئله در رساله توضيح المسائل حضرت آيت اللّه‌ شبيرى زنجانى (دامت بركاته) آمده است:

زنهاى قرشيه پس از تمام شدن شصت سال يائسه مى‌شوند... و زنهايى كه قرشيه نيستند، بعد از تمام شدن پنجاه سال يائسه مى‌شوند. بايد توجه داشت كه زنهاى سيده يكى از اقسام زنهاى قرشيه مى‌باشند.

نكته 71

شهيد اوّل مى‌گويد: «فائدة: نهى عن التلفظ برمضان، بل يقال: «شهر رمضان» في أحاديث من أجودها ما أسنده بعض الأفاضل إلى الكاظم (ع) عن أبيه عن آبائه عليهم السلام: «لاتقولوا: رمضان فإنّكم لاتدرون ما رمضان، من قاله فليتصدّق