قال الصادق(ع): «من قصّ أظفاره يوم الخميس و ترك و أبقى واحداً ليوم الجمعة، نفى اللّه‌ عزّوجلّ عنه الفقر» (132) .

مسأله: صدوق ـ رضوان اللّه‌ تعالى عليه ـ در فقيه مى‌گويد: قال رسول اللّه‌(ص) للرجال : «قصّوا أظافيركم، و للنساء: اتركن من أظفاركنّ ، فإنّه أزين لكنّ» (133) .

و مراد آن است كه آن مقدار مبالغه مردان را در قصّ اظافير از بيخ و در هر پنجشنبه و جمعه مستحب است، زنان را مستحب نيست. آن كه ادخال لفظ«مِن» تبعيضى كرده، فرموده است:«اتركنّ» ، دلالت براين معنى دارد.

اساس: تسريح رأس و لحيه ـ به سين مهمله ـ يعنى شانه برموى زدن و تخليل موى كردن به شانه و بعضى را از بعضى به شانه جدا ساختن سنّت است، خصوصاً از براى هر نماز.

در فقيه و غير آن از اصول حديث مروى است كه ابوالحسن الرضا ـ صلوات اللّه‌ عليه ـ در تفسير {خُذُواْ زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ...} (134) فرموده است:«مشط الرأس يذهب بالونا (135) و مشط اللحية يشدّ الاضراس» (136) .

«مشط» ـ بفتح ميم ـ مصدر است، به معنى تمشّط و امتشاط و استعمال مشط. و «مُشط» ـ به ضمّ ميم ـ آلت امتشاط است يعنى شانه. و بعضى كسر ميم نيز نقل كرده اند.