الحنفيه قالوا: تحل المسابقه بدون عوض فى كل ماذكر عند الشافعيه الا الشطرنج فانه حرام عندهم لانه يشغل صاحبه بالانكاب عليه. (69) عالمان فقه حنفى مى‌گويند: مسابقه بدون برد و باخت در تمام آنچه مكتب شافعى روا مى‌داند جايز است، مگر شطرنج كه مسابقه با آن حرام است، زيرا شطرنج انسان را حريص (معتاد) به آن مى‌كند. مكتب فقهى حنابله بازى با شطرنج را مكروه دانسته اند با اين كه مسابقه بدون رهن را جايز مى‌دانند. او مى‌نويسد:

ويكره الرقص ومجالس الشعر وكل مايسمى لعبا كاللعب بالطاب والثقليه والنرد والشطرنج. (70) رقص و شركت در مجالس شعرخوانى و آنچه بازى ناميده مى‌شود مكروه است مانند بازى با طاب و نقليه و نرد و شطرنج. مكتب فقهى مالكى مسابقات را مشروط به عدم برد و باخت و اين كه موجب تقويت بدن گردد جايز شمرده اند و بازى با شطرنج بدون برد و باخت را نيز حرام شمرده است. او مى‌نويسد:

ويحرم اللعب بالنرد والشطرنج ولوبغيرعوض. (71)

بازى با نرد و شطرنج هرچند بدون برد و باخت حرام است.