ندرت مى‌توانيم به براهين عقلى اكتفا كنيم و اين بزرگ‌ترين موهبت الهى است كه پروردگار متعال در اختيار بشر قرار داده و او را به عقل خودش واننهاده است وگرنه انسان نمى‌توانست به آن هدف نهايى‌اش برسد و گمراه مى‌گرديد. به‌ويژه با اختلافاتى كه در ادلّه عقلى و مكاتب فلسفى هست، امروزه هركس استدلال مى‌كند كه عقل چنين حكمى را دارد و همان‌گونه كه مى‌دانيد كار به جايى رسيده است كه بسيارى از فلاسفه غربى معتقدند اصلا چيزى به نام عقل وجود ندارد و احكام عقلى، فلسفى و متافيزيكى يقين‌آور نيستند. متأسفانه چنين افكارى در جامعه ما هم رواج يافته و عده‌اى با صراحت و گاهى در لفافه همين نكات را تكرار مى‌كنند و مى‌كوشند آن‌ها را در اذهان تزريق كنند و چنين القا مى‌نمايند كه مابعدالطبيعه، متافيزيك و فلسفه اولى فاقد ارزش و اعتبارند به هر حال موجى از گرايش‌هاى حس‌گرايانه و پوزيتويستى كه در دنياى غرب رواج يافته است به محافل فرهنگى و دانشگاهى ايران هم رسيده است و به بسيارى از كسانى كه خود را طرفدار انقلاب اسلامى معرفى مى‌كنند سرايت نموده است. اگر بنا بود در شناخت مسايل اسلامى به ادلّه عقلى آن هم در چنين جوّ آلوده و ناسالمى از مباحث فلسفى و فكرى استناد كنيم، كارمان بسيار دشوار بود.

بنابراين در مقايسه با برهان‌هاى عقلى، ارزش قرآن خيلى بيشتر ثابت مى‌گردد و بعد از آن‌كه حجيّت قرآن را با دلايل خردمندانه به اثبات رسانيديم، خيالمان راحت است كه محتواى قرآن برايمان حُجّت خواهد بود تا كسانى كه غرض و مرضى ندارند، بتوانند حقايق دين اسلام را از لابه‌لاى آيات كريمه قرآن و دقت در معانى اين كلام وحى به دست