مشرّف گرديدم و جزوه را خدمتشان دادم، تا نوشته استاد را ديدند، فرمودند:

«علامه طباطبايى از لحاظ جامعيت بين علم و تقوا كم‌نظير و بلكه بى‌نظير است.»

و بعد افزودند:

«سلام مرا به ايشان برسانيد و بگوييد هر بخشى كه چاپ مى‌شود برايم بفرستند.»

الهامى الهى

علامه اهتمام وافى و كافى براى نگارش اين تفسير داشتند و از همان اوايل بنده افتخار شركت در درسشان را داشتم و تابستان‌ها كه براى رهايى از گرماى شديد قم به نواحى خوش آب و هوا مى‌رفتند، براى استفاده از محضرشان و گاهى براى كمكى كه از دستم برمى‌آمد خدمتشان مى‌رسيدم و شاهد بودم كه خداى متعال چه عنايت خاصّى براى تأليف آن داشت و چه مقدّراتى را فراهم مى‌كرد. به عنوان نمونه گاهى پيش مى‌آمد يك مساله مورد بحث ايشان قرار مى‌گرفت ولى براى اثبات آن، مدرك كافى در اختيارشان نبود امّا به طور اتفاقى دوستى به زيارت ايشان مى‌آمد و كتابى را همراه خود مى‌آورد كه از منابع بحث مورد نظر به شمار مى‌رفت يا در گفتگوها بحث به جايى مى‌رسيد كه علامه به اطلاعاتى نياز داشتند و از اين‌گونه صحبت‌ها استفاده مى‌كردند. از اين جهت است كه شهيد مطهرى عقيد دارد: «آنچه علامه (در تفسير) نوشته، تمامش با فكر خودش نبوده بلكه بسيارى از اين مطالب الهامى است.»