تلاش وجود داشت و كسى متكفل رفع اين عطش فكرى نبود ولى علامه با كمك شاگردان برجسته‌اش همچون متفكر شهيد استاد مرتضى مطهرى(رحمه الله) اين كار را شروع نمود كه محصولات خوبى هم به بار آورد.

3ـ كتاب‌هاى درسى حوزه را در عرصه حكمت و فلسفه به صورت آثارى منقّح تبديل كردند. از موقعى كه اسفار توسط ملاصدرا تأليف شد همين كتاب تدريس مى‌گرديد و كسى كه به فلسفه اسلامى علاقه داشت و مى‌خواست با اين معارف آشنا شود، كتاب درسى او، اسفار بود. بعد كه كتاب شرح منظومه حكيم ملا هادى سبزوارى به نگارش درآمد، اين اثر، به متن آموزشى در حكمت اسلامى تبديل شد. در حالى كه نه اسفار و نه اين اثر، از آغاز به عنوان كتاب درسى تأليف نشده بود و هيچ كدام مشخّصات و امتيازات لازم را به عنوان نوشتارى آموزشى نداشتند. به عنوان نمونه در اسفار، مباحث ناهماهنگ و احياناً تكرارى است و گاه مطالب عرفانى و نقلى در ضمن مباحث فلسفى آمده است و شرح منظومه هم پيچيدگى‌ها و غموضى دارد كه متناسب با كتاب درسى به خصوص به عنوان اولين متن آموزشى نمى‌باشد.

ايشان دو كتاب تأليف كردند يكى «بداية الحكمة» و ديگرى «نهاية الحكمة»[1] كه واقعاً براى تدريس بر ديگر كتاب‌ها برترى دارد. زيرا هم وقت كمترى را براى تدريس مى‌گيرند و هم نتيجه بهترى نصيب فرا گيران