عقل و منطق نمى‌توان پذيرفت، اين است كه اين تغييرات جزئى و روبنايى را بهانه قرار دهيم و بگوييم كه چون در اين موارد جزئى تبدّل رأى و اختلاف فتوا پيدا شده است، پس بشر نمى‌تواند هيچ‌گونه معرفت ثابت و يقينى داشته باشد و تمام علومش، تغيير خواهد كرد!

اين‌گونه سخن گفتن كه از آن به «مغالطه خاص و عام» نيز تعبير مى‌شود، به خيال‌پردازى و سروده‌هاى شعرى شبيه‌تر است تا استدلال عقلى و منطقى. بنابراين، مسأله اختلاف فتاواى فقها، با مسأله قرائت‌هاى مختلف از دين، تفاوت جوهرى دارد و نمى‌توان اختلاف فتاوا را از مصاديق قرائت‌هاى مختلف از دين دانست. اساساً تفكر قرائت‌هاى مختلف از دين ‌به آن معنايى كه ذكر شد‌ـ تفكرى آميخته با تناقض است كه منطقاً قابل توجيهِ عقلانى نيست.

راهبرد امام خمينى، در دفاع از ارزش‌ها چه بود؟

قبل از پاسخ اين پرسش، بهتر است كه به پرسش ديگرى پاسخ داده شود، و آن، اين‌كه آيا راهبرد امام، چيز جديدى است و منحصر به فرد يا در راهبرد خود، الگويى هم دارد؟

در پاسخ، بايد بدانيم كه راهبرد حضرت امام خمينى(رحمه الله)، همان راهبرد قرآن، پيامبر خاتم(صلى الله عليه وآله)، امامان معصوم(عليهم السلام) و ابراهيم خليل(عليه السلام) است. مگر امام آمده بود كه چيز جديدى بياورد؟ براى توضيح بيشتر، به راهبرد چند نمونه از الگوهاى ياد شده، اشاره مى‌كنيم.

راهبرد قرآن در حفظ ارزش‌ها (نه سازش، نه تسليم)

در صدر اسلام، مسلمانان با مشكلات فراوانى مواجه بودند. يك زمان پيغمبر