كردند. ايشان از منابع اسلامى فيش‌بردارى مى‌كردند تا اين بحث‌ها تنظيم شود. در نتيجه حجم عظيمى از فيش‌ها فراهم آمده بود.

تبعيد امام و تعقيب ياران

وقتى مرحوم دكتر بهشتى از آلمان برگشت، تصميم گرفت كه در تهران بماند و براى همان كارهاى تحقيقى «مركزى» تشكيل بدهد. او پس از تشكيل آن «مركز تحقيقاتى» همه فيش‌ها را تحويل گرفت و به تهران برد؛ ولى متأسفانه طولى نكشيد كه ساواك آن مركز را اشغال كرد و تمام فيش‌ها و يادداشت‌ها را ضبط كردند. از اين ماجرا، غمناك و متأثر شديم؛ براى آن‌كه زحمت‌هاى چندين ساله ما تباه شد و محصول آن تحقيقات بر باد رفت؛ البته مفاهيم علمى آن تحقيقات به يغما رفته، در ذهن ما بود. قرار بود كه فيش‌ها براى يك سلسله تحقيقات مكتوب و مدوّن، مبنا قرار بگيرد.

خلاصه اين‌كه تلاش آن هيئت يازده نفره (هيئت مدرسين) ادامه داشت تا اين‌كه اساسنامه هيئت كشف شد. در جريانى كه يكى از اعضا به دليل ديگرى تحت تعقيب بود، خانه‌اش را بازرسى و در لابه‌لاى كتاب‌هايش، نسخه «اساسنامه» را پيدا كرده بودند. سپس در جريان بازجويى معلوم شده بود كه آن نسخه، به خط بنده است. به اين جهت تحت تعقيب قرار گرفتم.

بنده همان‌گونه كه در هيئت «مدرسين» مشاركت داشتم، به كارهاى ديگرى هم مشغول بودم؛ براى مثال تهيه و توزيع نشريه انتقام، مشاركت در نشريه بعثت، همكارى با هيئت‌هاى مؤتلفه و نيز مسؤوليت يكى از جلسه‌هاى هيئت‌هاى مؤتلفه؛ يك جلسه آن را آيت‌الله خامنه‌اى (مقام معظم رهبرى)، جلسه