كشور هند بياندازند. متأسفانه امروزه واقعيت‌هاى انكارناپذير علمى جاى خود را به جاذبه‌هاى پر‌زرق و برق ظاهرى داده است. بى‌شك بسيارى از طرح‌ها و تحقيقات علمى دانشگاه‌هاى غربى فاقد كارايى مؤثر در كشورى چون ايران است و در برابر، بسيارى از يافته‌ها و نتايج كاوش‌هاى محققان و پژوهش‌گران هندى به دليل قرابت بافت فرهنگى اجتماعى با ما مى‌تواند الگوى مناسبى براى پيش‌برد اهداف توسعه كشورمان باشد. اين واقعيت، دست‌كم در حوزه علوم انسانى و براى محققان علوم دينى و اجتماعى و سياسى امرى كتمان‌ناپذير است.

كتابخانه هم‌درد، نمايشگاه كوچكى هم از آثار خطى قديمى دارد‌؛ كتاب‌هايى كه بيشتر عربى و فارسى است. در سالن ديگرى انبوهى از رايانه‌ها در صفى طولانى پشت سر هم رديف شده‌اند، دانشجويان نيز آن‌قدر گرم كاوشند كه اصلا متوجه حضور ما نمى‌شوند. شنيده بوديم كه هند يكى از غول‌هاى رايانه‌اى جهان است و حتى بسيارى از كارشناسان شركت بزرگى مثل مايكروسافت، هندى هستند، اما نمى‌دانستيم كه اين كشور امسال بيش از ده ميليارد دلار صادرات نرم‌افزارى داشته است.

آخرين مرحله ديدار ما از هم‌درد قرائت فاتحه بر مزار حكيم عبدالحميد است. حاج‌آقا قبل از آن در دفتر يادبود دانشگاه اين‌چنين مى‌نويسند:

بسم الله الرحمن الرحيم

در سفرى كه روز ميلاد مولود كعبه در سال 1424