معتاد شده‌اند نه‌تنها از بوى سيگار و دود آن بدشان نمى‌آيد بلكه نيازى شديدتر از نان نسبت به آنها احساس مى‌كنند. اين بدان معنا نيست كه فطرت انسان طالب دود است، در اين‌جا فطرت منحرف شده است. فطرت انسان هم موافق با شريعت است‌؛ اما در صورتى كه آن فطرت سالم باشد. وقتى در دنياى ما فطرت‌ها اين‌چنين آلوده شد كه حتى كثيف‌ترين و زشت‌ترين كارها در بعضى از مناطق دنيا موجب افتخار است، كارهايى كه من شرمم مى‌آيد كه اسمى از آنها ببرم‌؛ چيزهايى كه رسماً باشگاه دارد، كتاب و فلسفه و فيلم دارد و حتى بر سر دولت‌هايشان منت مى‌گذارند كه ما با اين كار جلوى ازدياد جمعيت را مى‌گيريم و هزينه دولت را كم مى‌كنيم. وقتى كه زشت‌ترين كارها براى كسانى مايه افتخار شده است، آيا توقع داريم كه چنين كسانى با فطرت خودشان حقايق دين را درك كنند؟! از آنجا كه هم عقل انسان در معرض نقص و اشتباه است و هم ممكن است فطرت آلوده شود، خداى متعال انبيا را فرستاد تا كمبود ادراكات و استدلالات عقلى را جبران كنند و هم‌چنين انحرافات فطرى را برطرف سازنند، تا وقتى انسان مطمئن شد چيزى از طرف خداست، ديگر منتظر نباشد كه با عقل خودش بفهمد. به همان دليلى كه وجود پيغمبر(صلى الله عليه وآله) براى بيان احكام لازم بود، وجود امام هم براى تبيين و تفسير آنها لازم است، و چون اين دين بايد تا