گوشه‌اى ديگر سخنى از مرحوم علامه طباطبايى آورده‌اند: «مصباح در ميان شاگردان من مانند انجير در ميان ساير ميوه‌هاست‌؛ چراكه فكر او هيچ چيز دورانداختنى و زايدى ندارد.» و سخنى از مقام معظم رهبرى دام ظله العالى: «من خودم به اين آقا (مصباح) علاقه دارم، براى اين‌كه شمشير اسلام در مقابل كفر است.» ابتدا روحانى سيدى سخنرانى مى‌كند‌؛ در معرفى و تمجيد حاج‌آقا، اين را از چند واژه آشناى صحبتش مى‌فهمم مثل شمشير، مجتهدين واقعى، در راه حق، كه بيشتر ترجمه نوشته‌هايى است كه بر ديوار زده‌اند، و بعد مى‌افزايد «وقتى من در قم تحصيل مى‌كردم شاگرد اين آقا استاد من بودند». بعد از صحبت او قارى نوجوانى از طلاب مدرسه آياتى از سوره تكوير خواند، و پس از تلاوت قرآن، ناطق على‌پورى از شعراى اين منطقه، شعرى خواند در وصف انقلاب و امام با اين مضامين، كه از ترجمه يك طلبه هندى مى‌فهمم: «ايستادگى داشت در برابر كفر مثل لشكر جرار، ريشه ظلم و ستم را بركند مثل مختار ثقفى، در همه دنيا نام او طنين افكند، هرچه داشت از تسبيح حضرت زهرا بود! فتواى او بر قتل سلمان رشدى جهان را لرزاند، چقدر تأثير داشت سخن او و‌...».

ناطق على‌پورى مثل بسيارى از سخنرانان هندى، با شور مى‌خواند و با فرياد، و با كمك از حركات دست و صورت‌؛ براى تأثير سخن و هيجان‌بخشى به مخاطبان، موفق هم بود جمعيت پيوسته با واه واه و احسنت و برخى با حركات دست تشويقش