الفانتا صرف نظر از جنگل‌هاى گسترده و پوشش گياهى متنوع و آب و هواى دلپذيرش بيشتر به دليل معابدى كه در دل غارهاى آن ساخته شده مشهور است. در جاى‌جاى معابد، تنديس‌هاى بزرگ و مختلفى از خدايان هندى ‌كه بيشتر از سنگ تراشيده شده‌اند‌ـ وجود دارد. در اين جزيره، جهانگردان اروپايى و آسيايى‌هاى جنوب شرقى بسيارند و با دوربين‌هاى ديجيتالشان بى‌هراس از قيمت فيلم و هزينه چاپ، مرتب با اين تنديس‌هاى سنگى عكس يادگارى مى‌گيرند.

در الفانتا مثل بيشتر شهرهاى هند ميمون‌هاى ريز و درشت همانند گربه‌هاى خودمان آزادانه همه جا روى در و ديوارها و بالاى درخت‌ها در تردّدند و كسى هم كارى به كارشان ندارد، منتها ميمون‌هاى اين جزيره با مرور زمان به گرفتن بيسكويت و خوراكى‌هاى ديگر از دست گردشگران عادت كرده‌اند به همين دليل هميشه آماده استقبال از گروه‌هاى جديدند و در اطراف آن‌ها چرخ مى‌زنند. ظاهراً مردم جزيره از حضور توريست‌ها راضى هستند چراكه صنايع دستى و اشيا و سنگ‌هاى كم‌ارزش چند روپيه‌اى را به قيمت گزاف به آنان مى‌فروشند. در گوشه‌اى ديگر زن ميان‌سال سارى‌پوشى را مى‌بينيم كه با التماس از مسافران خواهش مى‌كرد عكسى به يادگار از او بگيرند و بعد از برانگيختن ترحم آنان طلبكارانه از ايشان مى‌خواست پول عكسى را كه از او گرفته‌اند بپردازند. حضورمان را در اين جزيره طولانى نمى‌كنيم و به بمبئى برمى‌گرديم.