اگر همه ما نيروهايمان را يکي کنيم و تشکل صالحي را بنا کنیم، قطعاً شاهد تأثير امر به معروف و نهي از منکر خواهيم بود. انقلاب‌هاي حق يا باطلي که در قرون گذشته شاهد آنها بوده‌ايم، نشان از آن دارد که وقتي اراده جمعي شکل گيرد مي­تواند در برابر سلاح‌هاي قدرتمندان پيروز شود؛ به‌ويژه اين امر را در تحقق انقلاب اسلامي ايران به‌خوبي شاهد بوده‌ايم. دستگاه جهنمي ساواک آن‌چنان بر کشور مسلط بود که کسي جرئت نمي­کرد حتي با بستگان نزديک خود در درون خانه برضد رژيم پهلوي سخني بگويد. در خانواده‌هايي، به دليل تسلط دستگاه ساواک، حتي خواهر و برادر جرئت نمي­کردند که برخلاف منافع رژيم با يکديگر سخني بگويند. با وجود چنين دستگاه حاکمه مخوفي، زماني که گروهی از مردم با نداي امام خميني(رحمهَ الله) احساس مسئوليت کردند و از خواب غفلت بيدار شدند، پي بردند که امر به معروف و نهي از منکر فقط همان نيست که کسي در کوچه و خيابان از فرد ديگري خواهش کند که از ارتکاب معصيت دست بردارد و در مقابل هم، آن شخص بگويد به تو ربطي ندارد و در کار من دخالت نکن. با آگاه شدن مردم از وضعيت کشور و با هدايت‌هاي امام راحل(رحمهَ الله) مردم پابرهنه، بدون هيچ­گونه تجهيزات و حمايت خارجي به ميدان آمدند و با احساس مسئوليتي که داشتند، انقلاب اسلامي را به پيروزي رساندند. همين‌که آنان از امام خود شنيدند که اسلام در خطر است، بر خود وظيفه ديدند که جان و مال خود را در طبق اخلاص گذارند و فريضه امر به معروف و نهي از منکر خويش را به انجام رسانند. آنان به‌جاي نشستن در خانه و فرياد