يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ عَلَيْکمْ أَنفُسَکمْ لاَ يَضُرُّکم مَّن ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ؛[1]«اي کساني که ايمان آورده‌ايد، مراقب خود باشيد. اگر شما هدايت يافته‌ايد، گمراهي کساني که گمراه شده‌اند به شما زياني نمي‌رساند»، چنين برداشت مي‏شود که هرکس بايد به فکر شخص خود باشد و مصالح خود را تأمين کند. اما اين برداشت صحيح نيست؛ بلکه آيه در خطاب خود به مؤمنان درصدد بيان اين نکته است که اگر شما براي هدايت کفار کوشیدید، اما آنان شما را کمک نکردند و کارشکني کردند، نااميد نشويد و متوجه باشيد که گمراه شدن آنها ضرري به ايمان مؤمنان نمي‏زند. خداوند متعال درباره پيامبر(صلي الله عليه و آله) نيز مطالب مشابهي دارد. آياتي نظير: وَمَا عَلَي الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ؛[2]«و بر رسول چيزي جز رساندن آشکار نيست»؛ فَإِنْ أَعْرَضُوا فَمَا أَرْسَلْنَاک عَلَيْهِمْ حَفِيظًا إِنْ عَلَيْک إِلَّا الْبَلَاغُ؛[3]«و اگر رويگردان شوند (غمگين مباش)، ما تو را حافظ آنان (و مأمور اجبارشان) قرار نداده‌ايم؛ وظيفه تو تنها ابلاغ رسالت است»؛ وَمَا أَرْسَلْنَاک عَلَيْهِمْ وَکيلاً؛[4] «و ما تو را به‌منزله مأمور بر آنان نفرستاده‌ايم»؛ و فَلَعَلَّک بَاخِعٌ نَّفْسَک عَلَي آثَارِهِمْ إِن لَّمْ يُؤْمِنُوا بِهَذَا الْحَدِيثِ أَسَفًا؛[5]«گويي مي‌خواهي به سبب اعمال آنان خود را از غم و اندوه هلاک کني اگر به اين گفتار ايمان نياوردند»، از جمله آياتي هستند که به پيامبر(صلي الله عليه و آله) تأکيد