مسئوليت‏هاي اجتماعي اهميت مي­دهند. برای نمونه، موقعيت بسيج در جامعه ما، چنين است؛ کساني که وظايف فردي خود را درست انجام مي‏دهند، در تأمين نيازهاي مادي و معنوي ديگران داوطلب مي‏شوند؛ چنين کساني در هنگام شيوع يک بيماري، براي ياري رساندن به بيماران پيش­قدم مي­گردند، در هنگام بروز جنگ، داوطلبانه وارد ميدان جنگ مي‏شوند و در هنگام بروز مشکل اخلاقي در جامعه نيز، در عمل، خواهند کوشید. پس بسيجي در جامعه ما بار جامعه را به دوش مي‏کشد و براي سالم ماندن و تأمين نياز ديگران فداکاري مي‏کند تا ديگران به فساد مبتلا نشوند.

در چنين صورتي، جامعه در مسير سعادت قرار خواهد گرفت؛ چراکه هم صاحبان مشاغل مختلف مي‏توانند کارهاي خود را با جديت انجام دهند و ديگر نگران مسئوليت‌هاي اجتماعي نباشند و هم خاطر دولت آسوده است که به‌قدر کافي نيرو براي تأمين نيازمندي‌هاي جامعه وجود دارد و همه بارها به دوش کارمندان رسمي دولت نيست. در آن زمان که بسيجيان جان‌برکف، دست از کار و زندگي خود مي‏کشند و حاضر مي‏شوند به کمک هموطنان و هم‌دينانشان بشتابند، و براي تأمين نيازمندي‌هاي جامعه سر از پا نمي‏شناسند، ديگر، نهادهاي مسئول نگراني نخواهند داشت و کارشان به سامان خواهد رسيد.

امروزه براي کساني همچون بسيجيان، نوبت حضور در جبهه فرهنگي است؛ اين همان جبهه ‏اي است که سالياني پيش گشوده شد و مقام معظم رهبري نيز بارها هشدار داد‌ه‌اند که ما مورد هجوم و شبيخون فرهنگي