اين اعتراضات پيشتاز بودند و در پايان شب 18 دي ماه، در مسجد اعظم قم، شعارهايي در حمايت از امام خميني(رحمه الله) و در مخالفت با رژيم پهلوي سر ‌دادند. در فرداي آن روز تظاهرات گستردهٔ مردم قم تبديل به قيامي خونين گرديد و با دخالت نيروهاي نظامي، شماري از مردم به شهادت رسيدند که رقم دقيق آن تاکنون نيز مشخص نگرديده است. به دنبال اين قيام مردمي بود که موج اعتراضات، بسياري از مناطق کشور را در بر گرفت و قيام 19 دي مردم قم، منشأ حرکت‌هاي بعدي گرديد که پيروزي انقلاب اسلامي را رقم زد.

4. قيام مردم تبريز و يزد

در چهلم شهداي قم، مردم تبريز درصدد بودند تا اين نهضت را از طريق برگزاري مجالس ختم استمرار بخشند. از اين رو، در 29 بهمن 1356، عزاي عمومي اعلام گرديد و جمعيت بسياري براي شرکت در مجلس ختم راهي مسجد شدند. اما مأموران رژيم، که به سلاح گرم نيز مجهز بودند، مانع از ورود مردم به مسجد شدند. افزايش جمعيت سبب شد تا مأموران اقدام به شليک تير هوايي نمايند و همين امر مردم را تحريک نمود و آنان ضمن بيان شعارهاي انقلابي، به مأموران يورش بردند و با به آتش کشيدن وسايل متعلق به پليس و دولت، راهپيمايي بزرگي را آغاز کردند. پليس هم وارد عمل شد و به سوي مردم تيراندازي نمود. در نتيجه، انبوهي از کشتگان و مجروحين راهي بيمارستان‌ها ‌شدند که در اثر تيراندازي مأموران به چنان وضعيتي دچار شده بودند.

مردم يزد نيز به پيروي از فرمان امام خميني(رحمه الله)، در روزهاي 9 و 10 فروردين1357، حماسه‌اي ديگر آفريدند. مردم آن ديار با تحريم عيد نوروز، به برپايي مجالس بزرگداشت شهداي قم و تبريز اقدام کردند. در راهپيمايي‌هاي پرشور مردم يزد، خواسته‌هاي ايشان