فصل يازدهم:

بررسي آيات ناظر به تفاوت‌هاي حقوقي مرد و زن

پس از تبيين حقوق و تكاليف اختصاصي زن و مرد و توجيه آن بر مبناي اختلافات تكويني و مصالح واقعي، اكنون به بررسى آياتى مي‌پردازيم كه ناظر به اختلافات حقوقى زن و مرد است. در آغاز آيه‌اى را مورد بررسي قرار مي‌دهيم كه به اختلافات ميان مرد و زن و برتريهايى كه هر يك از آن دو، بر ديگرى دارد توجه مي‌نمايد و به مردان و زنان توصيه مي‌كند كه امتيازات يكديگر را آرزو نكنند، بلكه بكوشند تا بر مبناي تكوين و بهره‌مندي از تشريع در مسير تكامل گام بردارند: «وَلاَ تَتَمَنَّوْاْ مَا فَضَّلَ اللّهُ بِهِ بَعْضَكُمْ عَلَى بَعْضٍ لِّلرِّجَالِ نَصِيبٌ مِّمَّا اكْتَسَبُواْ وَلِلنِّسَاء نَصِيبٌ مِّمَّا اكْتَسَبْنَ وَاسْئلُوا اللّهَ مِن فَضْلِهِ إِنَّ اللّهَ كَانَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا؛[1] برتريهايي را كه خداوند براي بعضي از شما براي بعضي ديگر قرار داده آرزو نكنيد. (اين تفاوت‌هاي طبيعي و حقوقي براي حفظ نظام زندگي شما و بر طبق عدالت است با اين حال،) مردان نصيبي از آنچه به دست مي‌آورند دارند، و زنان نيز نصيبي؛ و از فضل خدا طلب نماييد. به راستي خداوند بر هر چيز داناست».

خطاب نخستين آية شريفه، در ظاهر متوجه مردان است، اما واقع اين است كه در