زن نهاده است. چنين نيست كه زن در پى شكار دلها باشد، اما دام و دانه‌اى در دست نداشته باشد. گيرايى و جذابيت بى بديل زن چنان است كه او را در كار دلربايى كاملاً موفق مى‌سازد. همو كه استعداد جاذبيت به زن داده است، البته به مرد نيز آمادگى فراوانى براى مجذوبيت بخشيده است. در اين جذب و انجذاب زن تأثيرگذار و مرد اثرپذير است. زن مرد را به سوى خود مى‌كشاند و مرد با ميل و رغبت به سوى زن كشيده مى‌شود و خواست هر دو بدين طريق ارضا مى‌شود: زن شاد است از اينكه عاشقى يافته و مرد سر خوش از اينكه به معشوقه‌اى رسيده است.

ميل بسيار جدي زن به خودآرايى و خودنمايى ناشى از همين نياز شديد روحى او به دلربايى است. زن همواره تلاش مي‌كند كه با استفاده از همة ابزارها و روش‌هاي ممكن خود را بيارايد و زيباتر سازد و نيز با لطائف‌الحيل آراستگى و زيبايى خود را به ديگران و به ويژه مردان نشان دهد تا در دام عشق او گرفتار آيند. خلاصه آنكه علاقة بيشتر زن به خودنمايي نسبت به مرد منشأ رواني دارد.

3 ـ 2. احساس وابستگي

اختلاف روحى مهم ديگر زن و مرد كه آن نيز تا اندازه‌اي از همان اختلاف اول سرچشمه مى‌گيرد، اين است كه زن همواره دوست دارد كه حامى داشته باشد، در حالى كه مرد، درست بر خلاف زن، مى‌خواهد كسى را تحت حمايت خود بگيرد، به بيان ديگر، زن هميشه دوست دارد به مرد پناه ببرد و مرد علاقه دارد كه زن را در پناه خود بگيرد. اين دو ميل روانى مختلف در شكل‌گيري نظام خانواده تأثير بسزايى دارد و حقوق و تكاليف گوناگونى را براى زن و شوهر ‌ايجاب مي‌كند: زن حق دارد كه تحت حمايت و سرپرستى شوهر قرار گيرد و شوهر مكلف است كه حمايت و سرپرستى زن را عهده‌دار شود.