حالى كه لباسى خشن از پشم بر تن، و شمشيرى با دستگيره‌اى از ليف خرما بر گردن، و كفشى از ليف خرما در پا داشت، و از كثرت سجود پيشانى او مانند زانوى شتر پينه بسته بود.

سيماى على(عليه السلام) را در ذهن خويش مجسم نماييد. آيا من و شما حاضريم در پاى سخنرانى شخصى با آن قيافه و پوشاك بنشينيم؟ او به جاى لباسِ اطو زده و ادكلن زده، لباس پشمينه خشن پوشيده و پيشانى‌اش از كثرت عبادت و سجده پينه بسته بود و با چشم گريان فرياد بر مى‌آورد: أَيْنَ عمّار، أَيْنَ ابنُ التّيّهان، أَيْنَ ذوالشّهادَتين. سخنرانى اميرالمؤمنين(عليه السلام) و دعوت مردم به جهاد در حالى بود كه آن حضرت روزه داشت و حدود يك هفته پس از ايراد اين خطبه در نوزدهم ماه رمضان با شمشير ابن ملجم به شهادت رسيد.

6. احياى سيره علوى

امسال (سال 1380 شمسى) سال «رفتار علوى» است. اگر ما دنباله‌رو امام اميرالمؤمنين(عليه السلام)بوده و در پى احياى سيره آن حضرت در جامعه هستيم، بايد ببينيم آن بزرگوار از چه چيزى خشنود بوده و در پى تحقق چه امورى است. بنابراين، لازم است حكومت على، سخنان على، عقايد على و ارزش‌هاىِ مورد قبول على(عليه السلام) را مورد مطالعه قرار دهيم. آيا ما كه از على(عليه السلام) و تشيّع علوى دَم مى‌زنيم، به دنبال همان چيزهايى هستيم كه حضرت مى‌گفت؟ آيا به دنبال احياى سنّت‌ها و مبارزه با بدعت‌ها هستيم و يا هر روز «بدعتى جديد» به نام «قانون» بنيان مى‌گذاريم! و آن گاه افتخار مى‌كنيم كه در صدد اجراى همين قوانينِ بدعت‌آميز هستيم! و چنين چيزى را «قانون‌مدارى» مى‌ناميم! كدام قانون؟ قانون خدا و اسلام يا بدعت‌هايى در دين به نام قانون؟ آيا ما حق داريم خود را تابع على(عليه السلام)بدانيم؟ على(عليه السلام) كسى است كه پيشانى‌اش از كثرت سجده پينه بسته بود؛ حال ما چقدر در انجام عبادات خويش تلاش مى‌كنيم؟ على(عليه السلام)كسى است كه در شبانه روز هزار ركعت نماز مى‌خواند، آيا ما نماز واجب خويش را درست مى‌خوانيم؟ آيا قرائت نماز و ساير احكام نماز را به درستى مى‌دانيم؟ على(عليه السلام)كسى است كه وقتى بيل مى‌زد و يا آب از چاه مى‌كشيد لب‌هايش به قرائت قرآن مشغول بود، آيا من و شما چقدر با قرآن آشنا هستيم؟ روى سخن من با بسيجيان و مردم مسلمان است. عزيزان من! به جاى قرآن، ترانه‌هاى غربى را به خورد شما ندهند و شما را نفريبند. مُهر رسمى وزارت ارشاد به معناى جوازِ گوش دادن به هر نوارى نيست.