آنچه بيان شد چند نمونه از فرمايشات امام راحل در سال‌هاى قبل از پيروزى انقلاب اسلامى است. عده‌اى سخنان ايشان را از نوع تاكتيك سياسى سياست‌مداران مى‌دانند كه براى پيروزى در انتخابات سعى مى‌كنند طورى سخن بگويند و شعارهايى بدهند كه از افكار عمومى به نفع خود استفاده كنند. اين عده از سياست‌مداران دربند شعارهاى خويش نيستند و تنها به دنبال پيروزى در انتخابات و جلب افكار عمومى هستند. كسانى معتقدند كه فعاليت‌هاى امام قبل از انقلاب نيز از اين قبيل بوده است! در پاسخ به اين افراد لازم است فرمايشات امام را پس از پيروزى انقلاب اسلامى نيز مورد مطالعه و بررسى قرار دهيم. در اين‌جا ما به چند مورد اشاره مى‌كنيم:

هوشيار باشيد كه از كشور خودتان از اسلام عزيز دفاع كنيد. اگر بعضى اشخاص منحرف در بين شما پيدا شدند و تبليغات سوئى كردند، بدانيد كه اينها منحرف هستند. اينها با اسلام مخالف هستند. اينها ايادى اشخاصى هستند كه تاكنون ما را به اسارت كشيدند.[1]

نيز مى‌فرمايند: به واسطه اسلام است كه ما مى‌توانيم عدالت را در همه جامعه خودمان پخش كنيم. اگر در راه اسلام باشد غم نيست. ما همه بايد در راه اسلام شهيد بشويم. اسلام عزيزتر از هر چيز‌است.[2]

در باره نخستين انتخابات مجلس خبرگان فرمودند: براى انتخاب مجلس خبرگان همه مجتمعند در انتخابات كانديدا؛ كانديداهاى مشترك تعيين كنيد. هر يك يا هر محل كانديداى جداگانه نداشته باشند؛ بر اين تفرق خوف شكست و مخاطره عقب راندن اسلام و احكام مترقى آن است. اختلاف نكنيد چون نتيجه اختلاف اين مى‌شود كه احكام اسلام تعطيل بشود. پس اتحاد و هم‌گرايى در جهت اسلام و براى حفظ احكام اسلام است نه اتحاد برخلاف اسلام و منهاى اسلام.

امام در مصاحبه‌اى با هفته نامه آمريكايى تايمز در تاريخ 9/9/1358 فرمودند: ما ايالات متحده را از ايران بيرون انداختيم تا حكومت اسلام را برقرار نماييم.

در حالى كه سخن امام و اساس حركت ايشان بسيار روشن است، عده‌اى با كمال وقاحت و بى‌شرمى اصرار دارند كه بگويند امام قيام كرد تا تنها جمهورى باشد، اسلام منظور نبوده! همين اندازه كه مردم مسلمان هستند كافى است و نيازى به جمهورى اسلامى نداريم!