انسان از روز آغاز پيدايش بر روى اين كره خاكى، داراى اين تمايل بوده است و از همان آغاز زندگى در اين سياره، براى ارضاى اين خواست تلاش كرده است. آن خدايى كه انسان را براى تكامل در جهان آفريده، از همان ابتدا راه تكامل واقعى را به او نشان داده است. از همين‌رو است كه نخستين انسان، پيامبر الهى بوده است.

اما راه‌هايى كه خداوند متعال براى تكامل بشر و رفع نيازهاى مادى و معنوى او به صورت «دين» و «شريعت» و به وسيله انبيا نازل فرموده است، به تدريج در طول زمان به واسطه عوامل مختلف دچار انحراف‌ها و تحريف‌هايى شده است.[1]

اسلام پيدايش دين توحيدى را همراه با پيدايش انسان دانسته و نخستين انسان را پيامبر توحيدى مى‌داند. ما مسلمانان معتقديم كه نسل بشر به حضرت آدم(عليه السلام) منتهى مى‌شود و او خود پيامبر خدا بود و دين حق را به فرزندانش آموخت و از اين‌رو نخستين انسان‌ها موحد و يكتاپرست بودند. پس از آن به تدريج و بر اثر عوامل مختلف، دين توحيدى به صورت دين‌هاى شرك‌آميز تحريف شده است و اديانى كه امروز در گوشه و كنار دنيا به صورت بت‌پرستى و شبه بت‌پرستى وجود دارد، همه اَشكال تحريف‌شده‌اى از اديان توحيدى است كه در ابتدا وجود داشته است.

از نظر زمانى نزديك‌ترين دين به اسلام كه امروز به نوعى شرك تبديل شده، دين مسيحيت است. ترديدى نيست كه حضرت عيسى(عليه السلام) هيچ‌گاه مردم را به پرستش خود