براى نقشه ساختمان يا مداواى ناراحتى گوارشى خود به روحانيون مراجعه كنيد، البته سخنى غير منطقى و ناصواب گفته‌ايم و جاى سؤال و اشكال خواهد بود. اگر بگوييم براى تعمير هواپيما دست به دامان علما شويد، بايد آن را سخنى ناشيانه تلقى كرد و بدان خنديد. اما اگر بگوييم، براى شناخت اسلام و تبيين مسايل و حقايق اسلامى به علما و روحانيون مراجعه كنيد، آيا سخنى گزاف گفته‌ايم و پيشنهادى نامعقول و غير منطقى داده‌ايم؟!

البته منظور از اسلام‌شناس، آن اسلام‌شناسان راستين و مطمئن و محل اعتماد است. اگر گفته مى‌شود، براى شناخت اسلام و تبيين مسايل و حقايق اسلامى به روحانيون مراجعه كنيد، منظور هر كسى نيست كه عمامه بر سر و لباس روحانيت بر تن دارد. امام بزرگوار ما(رحمه الله) اسلام‌شناسان راستين را معرفى كرد و مطالعه كتاب‌ها و نوشته‌هاى آنان را به ما توصيه نمود. آرى، منظور از «روحانى» اسلام‌شناسانى نظير شهيد مطهرى هستند كه حضرت امام(رحمه الله) در وصفش فرمود، او پاره تن من و حاصل عمرم بود.

پس به طور خلاصه، اولا ما تعصبى نداريم كه حتماً كسى بايد لباس روحانى و عبا و عمامه داشته باشد تا بتوان از او مسايل اسلامى و حقايق معنوى و راه صحيح رسيدن به خدا را فرا گرفت. مهم اين است كه تخصص و دانش لازم براى اين كار را داشته باشد. ثانياً منظور از روحانى نيز هر كسى نيست كه ملبّس به لباس روحانيت است، بلكه اسلام‌شناسان و علماى متعهد و راستين مرادند. در هر صورت تأكيد مى‌كنيم كه درباره مسايل مختلف اسلامى، به ويژه مسايل عرفانى و معنوى، بايد بسيار محتاط بود و بايد مراقب باشيم فريب فريب‌كاران و گمراهان را نخوريم و زلال معارف اسلامى را از سرچشمه‌هاى آلوده و تباه‌كننده، دريافت نكنيم.

پرسشى درباره «همه جانبه بودن» سير عرفانى

در پايان اين فصل به پاسخ پرسش ديگرى مى‌پردازيم كه درباره «همه جانبه بودن» سير الى الله مطرح مى‌شود. همان گونه كه در اين فصل به طور مشروح بيان داشتيم، يكى از