باورهاست که منشأ ارزش‌هايي مي‌شوند، و اين ارزش‌ها احکام عملي خاصي را ايجاب مي‌کنند. مجموع اين باورها، ارزش‌ها، و احکام عملي راه رسيدن به سعادت ابدي را به انسان نشان مي‌دهند. هنگامي که از دين دفاع مي‌کنيم، يا از لزوم ديني‌شدن کشور، دانشگاه‌ها، علوم، و ارزش‌ها سخن مي‌گوييم، موضع ما دربرابر پاسخ به اين مسائل خنثي نيست و منظورمان صرف پرداختن به اين‌گونه مسائل نيست، به‌گونه‌اي که نسبت به پاسخ مثبت يا منفي آن‌ها بي‌تفاوت باشيم، بلکه منظور ما دين حق، يعني پاسخ‌هاي صحيح و مطابق با اسلام واقعي است.[1]

براي شناخت مؤلفه‌ها، محتوا، و قلمرو دين حق به نگاه درون‌دینی نياز است و نمي‌توان با نگاهي جامعه‏شناختي يا عقلاني محض به قضاوت در اين موارد پرداخت،‌ بلکه باید با استفاده از کتاب و سنت، آن را تعریف و دامنه، رسالت و اجزاء آن را مشخص کرد.[2]