تأثيرى در آن ندارد. براين اساس، در زمينه باورها و اعتقادات نمى‌‌توان گفت كه الگوهاى ما مربوط به بيش از 1400 سال قبل هستند و ما اكنون نمى‌‌توانيم باورها و اعتقاداتمان را از آنها اخذ كنيم.

ب . ساحت ارزش‌‌ها

ساحت ديگرى كه ممكن است در آن تقليد صورت گيرد، ارزش‌‌هاست؛ يعنى بايدها و نبايدها و خوب‌‌ها و بدها. البته اگر باورها و اعتقادات را به معناى عام آن در نظر بگيريم، شامل ارزش‌‌ها نيز مى‌‌شود، اما هم در اصطلاح و هم در محاورات، باورها و اعتقادات را از ارزش‌‌ها جدا مى‌‌كنند و عقايد و اخلاقيات را در دو حوزه مستقل از يكديگر جاى مى‌‌دهند. در زمينه ارزش‌‌ها، در آن بخش از ارزش‌‌هايى كه توسط عقل انسان درك مى‌‌شوند (البته عقل واقعى و حقيقى نه عقل پندارى كه از مشخصات عقل واقعى و حقيقى اين است كه همه عقلا در فهم و درك آن شريكند و اختلافى در آن ندارند.) و عقل در درك آنها مستقل است و ما در شناخت آنها محتاج وحى و شريعت نيستيم و در اصطلاح، مدركات استقلالى عقل به عنوان «مستقلات عقليه» شناخته مى‌‌شوند. در اين بخش از ارزش‌‌ها كه عقل مستقلا درك مى‌‌كند، ما ديگر نيازمند الگو، تقليد و تبعيت از ديگران نيستيم. آنچه را عقل خوب تشخيص داد، بدان ملتزم مى‌‌شويم و آنچه را عقل بد تشخيص داد، بد مى‌‌شماريم و حكم عقل را معتبر مى‌‌دانيم. حتى در فقه نيز مستقلات عقليه حجت هستند و آنچه دليل خاصى براى آن وارد نشده اما عقل ما آن را فهم و درك مى‌‌كند، براى ما معتبر و حجت است. حتى قبل از مراجعه به ادله فقهى اگر چيزى در زمره مستقلات عقليه قرار گرفت و عقل ما مستقلا حكم آن را مشخص كرد، حكم عقل براى ما حجت و كافى است. اما در آن بخش از ارزش‌‌هايى كه عقل مستقلا آنها را درك نمى‌‌كند و ما نيازمند به منبع