بعدها به لحاظ خصومت ها و جنگ هاى ديرينه‌اى كه بين مسيحيان و يهوديان وجود داشت و براى خاتمه اين جنگ ها، پلوراليسم بين مسيحيت و يهوديت نيز مطرح شد و سعى گرديد كه زمينه اين خصومت ها از ميان برداشته شود. مثلاً يكى از مناسك مسيحيان و به ويژه كاتوليك ها، مراسم عشاء ربانى است كه به اصطلاح نماز مسيحيان است و اذكار و دعاها و مطالب خاصى در آن خوانده مى‌شود و از جمله چيزهايى كه سابقاً در مراسم عشاء ربانى وجود داشت اين بود كه بايد يهوديان را به عنوان قاتلين حضرت مسيح لعنت مى‌كردند. وقتى يهوديان و به ويژه صهيونيست ها با اجراى برخى سياست ها موفق شدند در اروپا قدرتى كسب كنند، واتيكان مجبور شد تصميم بگيرد رسماً و قانوناً اين قسمت را از نماز مسيحيان و مراسم عشاء ربانى حذف كند و به اصطلاح، علماى مسيحيت فتوا دادند كه از اين پس نبايد در مراسم عشاء ربانى به يهوديان لعن شود. تا مدتى گر چه لعن به يهود از مراسم عشاء ربانى حذف شده بود اما مسيحيان همچنان قوم يهود را به عنوان قاتلان حضرت مسيح مى‌شناختند، تا اين كه در همين سال هاى اخير، چنانكه شايد اطلاع داريد، پاپ دستور داد كه مسيحيان اين اعتقاد را هم از ذهن و روح خود بيرون كنند و گفتند مى‌خواهيم با يهود آشتى كنيم. در آينده‌اى نه چندان دور هم بنا است جناب پاپ رسماً به فلسطين اشغالى مسافرت كرده و با سران يهود ديدار داشته باشد.

به هر حال، بعدها مسيحيت اين سياست را نسبت به همه مذاهب و همه كشورهاى دنيا در پيش گرفت و گفت ما با هيچ دين و مذهب و كشورى، بر سر اعتقادات دينى جنگ و ستيز نداريم و همه را مى‌پذيريم. حتى برخى از آنها تا بدان جا پيش رفتند كه قبول كردند اسلام از مسيحيت بهتر است و علناً هم آن را اعلام كردند ولى گفتند به هر حال مسيحيت هم دين خوبى است.