ديگرى را كه در مقام و مكان ديگرى وارد شده است، با آن تطبيق كنيم. مهم ترين اصل استفاده از روايات اين است كه محكمات را فداى متشابهات نكنيم. دو سلسله از محكمات وجود دارند كه از نصِّ قرآن، نصِّ سنّت، روايت متواتر و روايات صحيح و داراى سند معتبر استنباط مى‌شوند.ما بايد در وهله اوّل، محكمات را بيابيم؛ سپس با توجّه به آن‌ها سراغ متشابهات روايات برويم.

توطئه دشمنان براى تسلّط بر شيعيان

كدام آيه و روايت و كدام دليل عقلى براى ما تجويز مى‌كند كه اگر مسلمانان ديگرى زير ستم بودند، به آن‌ها كارى نداشته باشيم؟! روايات فراوانى داريم مبنى بر اين كه اگر به مؤمن و مسلمانى خدمت، و نياز او را رفع كنيد، ثواب فراوانى خواهيد داشت.

در سرزمين‌هايى چون فلسطين، افغانستان و عراق انسان‌ها كشته مى‌شوند و به ناموسشان تجاوز مى‌شود. با وجود اين، كشورهاى استعمارگر مى‌گويند: دخالت نكنيد! آيا روايتِ اعانتِ مظلوم محكم است يا آن روايت گوشه گيرى كه هيچ سند معتبرى ندارد؟! اين روايت بايد ملاكِ تفسير قرار بگيرد يا آن روايت؟! ما بايد بيش‌تر به چنين رواياتى تمسّك جوييم تا اصول مسائل اسلام را بهتر درك و باور كنيم. دين، بر پايه چنين رواياتى برپا شده و براى تحقّق بخشيدن به اين روايات پديد آمده است. هرچه بيش‌تر درباره اين روايات بينديشيم، به فروع و مسائل جزئى دين بهتر خواهيم رسيد؛ امّا وقتى شيپور را از سر گشادش بزنيم و محكمات يك روايت را رها كرده، سراغ جزئيات متشابه آن برويم، جامعه را به بزرگ ترين بلاها گرفتار خواهيم كرد. آن وقت است كه شيطان بدون هيچ زحمتى به اهداف پليدش مى‌رسد. اين راه، براى دشمنان اسلام بهترين راه تسلّط بر مسلمانان است.

اعتقاد به قضا و جبر، مطلبى است كه شياطين بزرگ ميان اهل سنّت رواج داده و از آن، نتيجه خوبى گرفته اند. اهل تسنّن اعتقاد دارند: اطاعت از هر كسى كه سلطان باشد، واجب است. حتّى تصريح مى‌كنند اگر سلطانى كه خواهان عدالت است، ضدّ سلطانى ديگر كه در حال حكومت بر مسلمانان است، قيام كند، قيامش گناه است و بايد در مقابل