نشويد. زودتر خودتان را بيابيد و بپاييد و نيّت‌هايتان را خالص كنيد. اگر از امام زمان(عليه السلام) دم مى‌زنيد، به واقع از روى محبّت و اخلاص باشد. اگر خودتان را خدمت‌گزار او مى‌شمريد، بكوشيد به گونه‌اى رفتار كنيد كه او بپذيرد.

اگر چنين نكنيم، خسارت ديده ايم. اين راه، راهى باز و هموار، و جاده‌اى روشن و آشكار است؛ امّا ما چشمانمان را مى‌بنديم؛ انگار كه نمى دانيم چه بايد كرد. مگر انسان به بركت اين شب‌ها و اوقات محترم مقدارى به خود بيايد و توجّه يابد كه غير از اين اسباب عادى و رفتارهايى كه با آن‌ها انس گرفته ايم، مسائل ديگرى نيز در كار است.

فضيلت شبِ نيمه‌شعبان

شب نيمه شعبان، يكى از شب‌هاى قدر شمرده مى‌شود. پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) در روايتى فرموده است:

شب نيمه شعبان در حال استراحت بودم كه جبرائيل مرا صدا زد. بلند شدم و به قبرستان بقيع رفتم. جبرئيل خطاب به من گفت: اى رسول خدا! مى‌دانى امشب چه شبى است؟ امشب شبى است كه اگر كسى از اشقيا باشد و از خدا كمك بخواهد، خدا نامش را از شمار اشقيا محو مى‌كند و در زمره شهدا مى‌نويسد. امشب شبى است كه درهاى آسمان به روى بندگان باز مى‌شود: باب التّوبه، باب الرّضوان، باب الإحسان، باب المغفره و... .^[1]

قدر امشب را بدانيد و آن را به عبادت احيا كنيد. ساعات اين شب را غنيمت بشماريد. روايات فراوانى درباره اعمال اين شب وارد شده است. از جمله آن اعمال، صد ركعت نماز با هزار قل هو اللّه است كه در هر ركعت بعد از حمد 10 بار خوانده مى‌شود. شما كه جوانيد و انرژى داريد، فرصت را غنيمت بشماريد. كار سختى نيست. مقايسه كنيد كه اگر امشب، شب امتحان بود و احتمال داشت كه فردا در امتحان رد بشويد، آيا حاضر بوديد امشب را تا