اگر كسانى احكام الاهى و معارف دينى را بپوشانند و به هر عذر و بهانه‌اى، حقايق را براى مردم روشن نكنند، اين جا است كه عالم دينى بايد حقايق دين را بيان كند. براى دين، خطرى بزرگ‌تر از اين نيست كه آيات الاهى تأويل، و احكام و معارف اسلامى واژگون و مسخ شده معرّفى شود. اگر احكام الاهى و قوانين اسلامى مسخ و تحريف، و اعتقاد مردم از دين و مذهب سلب شود، راه براى هرگونه فساد و افسادى باز خواهد شد. وقتى بپذيريم كه از اين پس، عقل جاى وحى را مى‌گيرد؛ وقتى بپذيريم كه احكام خدا قابل تغيير، و آياتِ كتابِ او قابل تأويل است، آن وقت چه نيرويى در مردم باقى مى‌ماند كه در برابر تغيير قانون‌هاى خدا مقاومت كنند؟! وقتى مردم باور كنند كه قانونِ دين، قابل تغيير است، در مقابل تغيير و تحريف احكام دين هيچ مقاومتى نمى كنند و واكنشى نشان نخواهند داد. در چنين فرضى، چه مقاومتى را در مقابل استعمارگران داخلى يا خارجى مى‌توان انتظار داشت؟! تا زمانى كه مردم دنبال روحانيان متعهّد هستند و قوانين اسلام را غيرقابل تغيير مى‌دانند، دفاع و مقاومت غيورانه از مرزهاى دين نيز وجود خواهد داشت؛ امّا وقتى فكرها تغيير كرد، قانون اسلام نيز تغيير مى‌كند. به سبب جايگاه ويژه روحانيان در حفظ دين است كه مى‌بينيم براى كوبيدن ايشان، دشمنان خارجى و منافقان داخلى با هم متّحد مى‌شوند؛ چرا كه اينان هدفى مشترك دارند و آن هم برانداختن اسلام است و و راه و كليد آن جدا كردن مردم از روحانيان و دين است. اگر چنين شد، راه براى هر توطئه‌اى باز خواهد شد.

2. قرائت‌هاى گوناگون از دين

«قرائت‌هاى گوناگون از دين»، خطرناك ترين حربه‌اى است كه باآن به جنگ امام زمان عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف مى‌روند. وقتى امام زمان(عليه السلام) تشريف مى‌آورد، با مردمى مواجه خواهد شد كه قرآن را تأويل مى‌كنند و از قرآن و دين، قرائت جديدى ارائه مى‌دهند و از اين طريق، با امام زمان ارواحنا فداه به مجادله برمى خيزند.

فضيل بن يسار مى‌گويد: از امام صادق(عليه السلام) شنيدم كه مى‌فرمود: