گذاشتند و هيچ پاسخى به فراخوانى او ندادند. شايد همين برخورد مردم عراق باعث شد كه وى با مرگى زودرس از دنيا برود.

اطاعت نكردن از نايبان امام زمان ارواحنافداه، از جمله آيت اللّه حكيم و آيت اللّه شهيد صدر رضوان اللّه تعالى عليهما گناهى عظيم بود كه دود سياه و ظلمانى اش هنوز هم به چشم مردم عراق مى‌رود.

كار خداوند، بى حساب و حكمت نيست. چرا مردم عراق در حضيض فلاكت و ذلّت به سر مى‌برند؛ در حالى كه ملّت شريف ايران در اوج نعمت و سعادت و عزّت قرار دارند؟ آرى، آن حبل اللّه متينى كه بين ملّت ما و خداوند برقرار است، عروة الوثقاى ولايت است. عزيزان! قدر نعمت ولايت را بدانيد. اگر به پيمانى كه با خدا و اولياى خدا داريم، وفادار بمانيم، خداوند لغزش‌هايمان را جبران خواهد كرد.

احساس ايمنى از مكر الاهى و خطرهاى آن

يكى از خطرخيزترين پرتگاه‌ها براى اهل ايمان، احساس ايمنى از مكر الاهى است. اين پندار كه چون خدا ما را به پيروزى رسانده است، ديگر كارى با ما نخواهد داشت و هركارى بكنيم ناديده گرفته مى‌شود، به طور كامل باطل است. عزيزان! خداوند چنان باريك بين و سختگير است كه مو را از ماست مى‌كشد: وَ هُوَ شَديدُ المِحَال؛^[1] و او، قدرتى بى انتها و مجازاتى دردناك دارد.

احساس ايمنى از مكر الاهى از گناهان بزرگ است. بر اين اساس بايد از آينده و عاقبت امورمان نگران باشيم. شما كه ايمانتان تا آن حد قوى نيست كه در برابر هر صحنه جذّاب و فريبنده‌اى مقاومت كنيد و نلغزيد، كنار برويد و نگاه نكنيد. شما كه معلوماتتان در آن حد نيست به هر شبهه‌اى پاسخ دهيد، به سخنان شيطانى فريبنده گوش ندهيد و از مجلس شبهه انگيزان دورى كنيد. خداوند متعالى به پيامبرش كه داراى قوى ترين اراده‌ها و ايمان‌ها است، مى‌فرمايد: