كاسته شود) همچنين عوض و بدلى از كسى پذيرفته نمىشود1 شفاعت كسى مقبول نمىگردد2 مگر شفاعت كسانى كه از طرف خداى متعال، مأذون باشند و براساس معيارهاى مرضىّ خدا شفاعت كنند3.
بسوى اقامتگاه ابدى
سپس حكم الهى اعلام شده4 نيكوكاران و تبهكاران از يكديگر جدا مىشوند5 و مؤمنان، روسفيد و شاد و خندان بسوى بهشت6، و كافران و منافقان، روسياه و اندوهگين و با ذلّت و خوارى به سوى دوزخ، روانه مىگردند7 و همگى از دوزخ، عبور مىكنند8 در حالى كه از چهره مؤمنان، نور مىتابد و راهشان را روشن مىسازد9 و كافران و منافقان در تاريكى به سر مىبرند.
منافقانى كه در دنيا با مؤمنان، اختلاط داشتند آنها را صدا مىزنند كه رو به سوى ما كنيد تا از نور شما استفاده كنيم، و پاسخ مىشنوند كه بايد براى اكتساب نور، به عقب (به دنيا) برگرديد! باز مىگويند: مگر ما در دنيا با شما نبوديم؟ و پاسخ مىشنوند: چرا، در ظاهر با ما بوديد ولى خودتان را گرفتار كرديد و دلهايتان دچار شكّ و ترديد و قساوت شد و امروز، كارتان يكسره شده و از شما و از كافران، عوضى پذيرفته نمىشود و سرانجام، كافران و منافقان در كام دوزخ فرو مىروند10.