علوم فارغ شد واز آن پس چيز تازه‌اى نياموخت. در بيست و يك سالگى دست به تصنيف و تأليف زد. عمرى كوتاه و پر ماجرا داشت، گاهى در حال فرار بود، گاهى در زندان و گاهى هم در مسند وزارت. از بيست سالگى به سفر پرداخت و بالاخره در سفر جان باخت. اگر در نظر داشته باشيم كه زندگى كوتاه ابن سينا تا چه حد سرشار از حوادث بوده و نيز توجه داشته باشيم كه فقط ساعات اندكى را به اشتغالات علمى اختصاص مى‌داده است، بى‌ترديد وسعت آثار او، با آنچنان دقت و عمق، ما را به شگفت خواهد آورد. به گفته استاد مطهرى (در كتاب مقالات فلسفى)، اگر ابن سينا وقت خويش را صرف وزارت نمى‌كرد و عمرى در حدود ابوريحان [80 سال] پيدا مى‌كرد شايد عجيب‌ترين مرد علمى تاريخ بود. امام خمينى(رحمه الله) (در كتاب مصباح الهدايه) او را چنين توصيف مى‌كند: «... الشيخ الرئيس، النابغة الكبرى و الاعجوبة العظمى الذى لم يكن له فى حدّة الذهن و جودة القريحة كفواً احد» و بالاخره فيلسوف بزرگ، صدر المتألهين، (در كتاب المبدأ و المعاد) درباره او مى‌گويد: «... الشيخ الرئيس ابى على سينا مع براعته و ذكائه الذى لم يُعْدَل به ذكاء».

‌‌ كتاب‌شناسى ابن سينا، كه به همت مرحوم دكتر يحيى مهدوى تدوين شده است، 242 عنوان را شامل است كه برخى از اين عناوين خود شامل چندين مجلدند و بسيارى از آنها هنوز در كتابخانه‌هاى مهم دنيا به صورت خطى باقى مانده‌اند. كتاب بسيار مهم او در طب القانون است كه مهم‌ترين كتاب طبى جهان تا سده هفدهم ميلادى است و به بسيارى از زبانهاى دنيا ترجمه شده است. كتاب ديگر او دانشنامه بزرگى است به نام «الانصاف» شامل بيست و هشت هزار مسئله، در بيست جلد، كه در حمله مسعود غزنوى به اصفهان نابود شده و فقط چند فقره از آن باقى مانده است. كتاب مهم ديگر او كه شامل آراء خاص اوست و خود از آن نام مى‌برد الحكمة المشرقيه است كه جز منطق و چند صفحه از الهيّات آن باقى نمانده است. كتاب الاشارات و التنبيهات آخرين اثر اوست و بالاخره شاگردان ابن سينا سخنان پراكنده او را در كتابى به نام التعليقات جمع آورى كرده‌اند. در اين كتاب آرائى بسيار بديع يافت