مشكوة پر فروغ، از ظلمتكده پر‌پيچ و خم دنيا به سلامت عبور كنيم. بايد با بصيرتى كه به لطف خدا از اين رهگذر به دست مى‌آوريم، معيارى مطمئن براى سنجش حق از باطل برگزينيم‌؛ چرا كه بنا بر آنچه شيعه و غير شيعه نقل كرده‌اند، وجود مبارك حضرت اميرالمؤمنين(عليه السلام) تنها ميزان شناخت حق از باطل هستند.[1] اقتباس از اين منبع نور، چنين نيروى ارجمندى را در پويندگان راه حضرت به ارمغان خواهد آورد.

براى نمونه در منابع عامه مى‌توان به برخى از 184 حديثى كه هندى در كتاب معروف كنز العمال، ج 11، ص 598 ـ 628 با استناد به منابع متعدد، از پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) نقل كرده، اشاره نمود‌؛ مانند:

الف) «ستكونُ بَعدي فِتْنَةٌ فَإذا كانَ ذلِكَ فَأَلْزِمُوا عَلِىَّ ابنَ اَبي طالب فَإنَّهُ الفاروقُ بَيْنَ الْحَقِّ والباطل‌؛ به زودى پس از من آشوبى به‌پا خواهد شد‌؛ پس ملازم (حضرت) على بن ابى‌طالب(عليه السلام)باشيد‌؛ چرا كه او معيار تشخيص حق از باطل است». شماره 32964‌؛

ب) «يا عمّارُ اِنْ رَاَيْتَ انَّ علياً قَدْ سَلَكَ وادياً وَسَلَكَ النّاسُ وادياً غَيْرَهُ فَاسْلُكْ مَعَ
عَليٍّ وَدَعِ النّاسَ إنّهُ لَنْ يَدُلُّكَ عَلى رَدى ولَنْ يُخرجُكَ مِنَ الهُدى‌؛ اى عمار! اگر ديدى على(عليه السلام) راهى را براى پيمودن انتخاب فرمود و «مردم» راه ديگرى برگزيدند، تو با على(عليه السلام)همراه باش، و مردم را رها كن (و تابع آنها مباش) چراكه او (حضرت على(عليه السلام)) هرگز تو را به امرى ناصواب و پَست رهنمون نخواهد بود و از مسير هدايت بيرونت نخواهد برد». شماره 32972‌؛

ج) «مَنْ فارقَ عليّاً فارَقَني ومَنْ فارَقَني فَقَدْ فارَقَ الله‌؛ هركه از على(عليه السلام) جدا شد، در واقع از من جدا شده و هركه از من فاصله گرفت، در حقيقت از خدا فاصله گرفته است». شماره 32974.

حديث (الف) را خوارزمى نيز در مناقب آورده است. ص 104، حديث 108.