قتال دارد و مصداق آن منحصر در مبارزه نظامى نيست. «قتال» همان‌گونه كه اشاره شد، مصداقش تنها مبارزه و رويارويى نظامى است. از اين رو در لغت، ما تعبير «قتال با مال» نداريم و قتال فقط با «جان» است و در جايى به كار مى‌رود كه در رويارويى دو يا چند نفر مسأله دادن و گرفتن جان مطرح باشد. اما «جهاد» هم مى‌تواند با جان باشد و هم با مال و هم با امور ديگر. از اين رو قرآن كريم، هم تعبير جهاد با جان (نفس) و هم تعبير جهاد با مال را به كار مى‌برد:

الَّذِينَ آمَنُوا وَهاجَرُوا وَجاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللهِ بِأَمْوالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللهِ وَأُولئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ؛[1] كسانى كه ايمان آورده اند و هجرت كرده و در راه خدا با مال و جانشان به جهاد پرداخته اند نزد خدا مقامى هرچه والاتر دارند و اينان همان رستگارانند.

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا وَجاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللهِ أُولئِكَ هُمُ الصّادِقُونَ؛[2] در حقيقت، مؤمنان كسانى اند كه به خدا و پيامبر او گرويده و پس از آن، شك نياورده و با مال و جانشان در راه خدا جهاد كرده اند؛ اينانند كه راستگويانند.

تمايز «اجتهاد» با «مجاهده»

در هر صورت، با مرور بر موارد كاربرد واژه «جهاد» در قرآن، به خوبى