موضوع ديگرى كه حضرت به آن سفارش فرمود مسأله حج بود، كه آن نيز تأثيرات مهم و متعددى در حيات اسلام و جامعه اسلامى دارد. توضيح داديم كه به لحاظ همين تأثير اساسى و مهم، دشمنان اسلام و خلفاى جور از همان ابتدا سعى داشته‌اند به انحاى مختلف حج را تضعيف كنند، و در مقابل، اهل‌بيت و ائمه اطهار(عليهم السلام) نسبت به آن بسيار اهتمام داشتند و در ايام حج اگر در جايى ديگر بودند سعى مى‌كردند خودشان را به مكه و مدينه برسانند و از اين موقعيت براى نشر معارف اسلامى و حقايق تشيع استفاده كنند. اشاره كرديم كه درباره حج تعبيرات و رواياتى به اين مضمون وارد شده كه اگر خانه خدا خالى و خلوت شود خداوند بر امّت اسلامى غضب مى‌كند و مردم هلاك خواهند شد. اين امر نشانه اهميت فوق‌العاده حج از ديدگاه اسلام است و به ما گوشزد مى‌كند كه بهانه‌هاى واهى نبايد موجب گردد كه ما اين فريضه عظيم و ركن مهم احكام و معارف اسلامى را دست‌كم بگيريم.

موضوع ديگرى كه در اين وصيت شريف مورد تأكيد قرار گرفته مسأله «جهاد» است:

وَاللهَ اللهَ فِي الْجِهَادِ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ وَأَلْسِنَتِكُمْ فِي سَبِيلِ الله

البته درباره جهاد بحث‌هاى فراوانى مطرح گرديده و بهويژه در كشور ما به مناسبت هشت سال جنگ و دفاع مقدسى كه پشت سر گذاشتيم، به اقتضاى آن شرايط، مطالب بسيارى در قالب سخنرانى، مقاله، كتاب و مانند آنها پيرامون جهاد عنوان شده و ملت ما در اين عصر بيش از همه ملت‌هاى اسلامى، و شايد بيش از همه زمان‌ها، به اهميت جهاد ـ دست‌كم در شكل جهاد دفاعى ـ پى برده‌اند.