تحليل ظاهرى سياسى جور درنمى‌آمد. اين‌كه كسى در اوج گرفتارى‌هاى داخلى و آن مشكلات عجيب، نظير كودتا، اختلافات داخلى، ترور و مسائل ديگر كه معلوم نبود فردا سر اين نظام چه بلايى بيايد، به فكر بيفتد كه براى مبارزه با اسرائيل بايد يك اقدام جهانى انجام داد چيزى جز بينش الهى نيست. چنين تصميم و تفكرى يا مستقيماً الهامى الهى و خدادادى است كه تابع و اثرى از انديشه خود فرد نيست، و يا اگر هم از انديشه و فكر خود او است، فكرى است كه تربيت شده مكتب اهل‌بيت(عليهم السلام) است و از انوار آن بزرگواران استفاده كرده كه به چنين تعالى و رشدى رسيده است. اين انديشه نورانى و الهام گرفته از اهل‌بيت(عليهم السلام)است كه مى‌فهمد دشمن اسلام كيست، از كجا مى‌خواهند به اسلام ضربه وارد كنند و از چه راهى بايد به مبارزه و مقابله با اين ترفند برخاست.

البته آن روز همه سياست‌مداران دنيا كه مسائل را با همين تحليل‌ها و معيارهاى ظاهرى مى‌سنجند اين حركت حضرت امام را چندان جدى تلقى نكردند. حتى سياست‌مداران داخلى خودمان با طعنه و طنزهاى مختلف ريشخند زدند و اين امر را به سخره گرفتند. آنها مى‌گفتند، شما كه هنوز وضع خودتان نامعلوم است و پايتان به جايى بند نيست چطور همه مسلمان‌هاى دنيا را دعوت مى‌كنيد كه جمعه آخر ماه رمضان بيايند و برضد رژيم غاصب صهيونيستى شعار بدهند و تظاهرات كنند؟! در وضعيتى كه همه كشورهاى عربى و بسيارى از كشورهاى غير عربى مسلمان و مسلمانان ساير كشورها تحت نفوذ امريكا هستند و با ما مخالفند، چه كسى حرف شما را گوش خواهد كرد و دعوت شما را لبيك خواهد گفت؟! اين تصميم و حرف شما هيچ اثرى ندارد و فردا كه روز