تصديق نمايى، بلكه همان‌گونه كه اشاره شد، منظور اين است كه به حرف آنها ترتيب اثر نده و حرف خود آن مؤمن را ملاك عمل قرار بده.

أَيْنَ المُتحابّون في الله؟

به هر حال اسلام نهايت تلاش را مى‌كند كه مسلمانان نسبت به يكديگر محبت داشته باشند و با هر عاملى كه تخريب كننده اين برادرى و محبت باشد مبارزه مى‌كند. البته اين محبت بر اساس ايمان استوار است، نه بر اساس خواسته‌ها و هواهاى نفسانى و شيطانى. از اين رو علامت اين‌كه آيا محبت از سر ايمان است يا خير، اين است كه هرچه، كسى مؤمن‌تر باشد نزد انسان محبوب‌تر است. چنين محبتى يكى از ارزش‌هاى مهم و والاى اسلامى است و هم در دنيا و هم در آخرت امتيازى ارزشمند براى فرد به شمار مى‌آيد.

در اين باره روايات متعددى وارد شده است. براى تأكيد مطلب، مناسب است از باب نمونه، يكى از اين روايات را در اين‌جا با هم مرور كنيم:

عَنْ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْن(عليهما السلام) قَالَ: إِذَا جَمَعَ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ الاَْوَّلِينَ وَالاْخِرِينَ قَامَ مُنَاد فَنَادَى يُسْمِعُ النَّاسَ فَيَقُولُ: أَيْنَ الْمُتَحَابُّونَ فِي اللهِ؟ قَالَ: فَيَقُومُ عُنُقٌ مِنَ النَّاسِ فَيُقَالُ لَهُمُ اذْهَبُوا إِلَى الْجَنَّةِ بِغَيْرِ حِسَاب. قَالَ: فَتَلَقَّاهُمُ الْمَلاَئِكَةُ فَيَقُولُونَ: إِلَى أَيْنَ؟ فَيَقُولُونَ: إِلَى الْجَنَّةِ بِغَيْرِ حِسَاب. قَالَ فَيَقُولُونَ: فَأَيُّ ضَرْب أَنْتُمْ مِنَ النَّاسِ؟ فَيَقُولُونَ: نَحْنُ الْمُتَحَابُّونَ فِي اللهِ. قَالَ فَيَقُولُونَ: وَأَيَّ شَيْء كَانَتْ أَعْمَالُكُمْ؟ قَالُوا: كُنَّا نُحِبُّ فِي اللهِ وَنُبْغِضُ فِي اللهِ. قَالَ فَيَقُولُونَ: نِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ؛[1]