الْعِلْمَ وَ لَوْ بِالصّين[1]؛ دانش بياموزيد و از تجارب علمى ديگران بهره‌‌مند شويد هر چند براى تحقق اين منظور پيمودن مسيرى بس طولانى لازم باشد. البته امروزه روابط بين‌‌المللى، بسيار پيچيده است و كشورهاى استكبارى و قدرت‌‌هاى اهريمنى با انواع حيله‌‌ها و ابزراهاى گوناگونِ تكنولوژى، اقتصادى، و به طور كلى با استفاده از محصولاتِ تجارب علمىِ بشر در صددند تا روابط سلطه‌‌جويانه خود را تحكيم بخشند، لكن ما بايد با ذكاوت بسيار، بدون اين كه از اهداف اسلامى و قرآنى خود كم‌‌ترين عقب‌‌نشينى كنيم از نتايج علوم بشرى در زمينه‌‌هاى مختلف در راه بهبود وضع اقتصادى و رفع مشكلات معيشتى مردم بهره جوييم.

بنابراين قرآن در پى پاسخ‌‌گويى به تمام مشكلات ريز و درشت زندگى بشر نبوده و نيست، بلكه بيانگر خطوط اصلى و كلى سعادت و تكامل انسان است و آن را به مسلمانان نشان داده و مردم را بدان فرا مى‌‌خواند. در اين قسمت، در ادامه فرمايش حضرت على(عليه السلام) كه درباره شفابخشى قرآن است به يكى از آن خطوط كلىِ مستفاد از قرآن اشاره مى‌‌كنيم و آن را به عنوان نمونه توضيح مى‌‌دهيم.

نمونه‌‌اى از خطوط كلى قرآن

قرآن كريم مى‌‌فرمايد: وَ لَوْ اَنّ اَهْلَ القُرى آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيهِمْ بَرَكات مِنَ السَّماءِ والاْرضِ ولكِنْ كَذَّبُواْ فَاَخَذْناهُمْ بِما كانُواْ يَكْسِبُون.[2] اين آيه يكى از محكماتى است كه هيچ گونه تشابهى در آن وجود ندارد و چنان معناى صريح و روشنى دارد كه جاى هيچ گونه شك و شبهه‌‌اى در آن نيست، به نحوى كه در اين قالب زبانى، معنايى جز همان چيزى كه هر اهل زبان و آشناى به زبان عربى مى‌‌فهمد قابل برداشت نيست؛ بگذريم از كج‌‌انديشان و قايلين به قرائت‌‌هاى مختلف و برداشت‌‌هاى نو، كه ممكن است بگويند ما از كلمه ليل، نهار را مى‌‌فهميم و از حجاب داشتن، عريان بودن را برداشت مى‌‌كنيم! البته خاطرنشان