«فشار خون در اثر ضایعات عروق کلیه» و چندین مقاله در مجلات معتبر علمی از آثار اوست.[1]

عنایت اللّه حسینی اصفهانی

عنایت اللّه حسینی اصفهانی [از کاتبان اصفهان در قرن یازدهم هجری.] در سال 1009ق کتابت نسخه ای از کتاب «توضیح التّذکره» تألیف: نظام الدّین حسن قمی نیشابوری را به خط نسخ به پایان رسانیده است. این نسخه با نسخه اصل به خط مؤلف مقابله شده است. در کتابخانه ملی ملک به شماره 5751 موجود است.[2]

عنایت اللّه طبعی اصفهانی

حکیم عنایت اللّه طبعی اصفهانی معروف به «حکیم خبّاز»، شاعر ادیب و طبیب حاذق. غزل می سروده و در سال 944ق وفات یافته است.[3] [پسرش ابوعلی نیز از شعرای آن روزگار است.]

از اوست:

از آن نمی کنم اظهار درد پنهانی که عاشقی تو و احوال عشق می دانی

شیخ عنایت اللّه گیلانی

شیخ عنایت اللّه گیلانی، [عالم فاضل و حکیم ماهر از دانشمندان قرن دوازدهم هجری. جهت تحصیل به اصفهان آمده و در معقول و منقول تحصیل کرده و خصوصا در فلسفه و کلام متبحّر شده و به تدریس در مدارس دینی اصفهان مشغول شد. شیخ

[1] راهنمای دانشکده پزشکی و داروسازی اصفهان، ص105.

[2] فهرست ملک، ج1، ص180.

[3] تذکره تحفه سامی، ص86؛ تذکره روز روشن، ص498؛ تاریخ نظم و نثر، ص685.