ای دل از هر که موافق نبود در ره عشق دیده بردوز که دیدار مخالف شوم است[1]

میرزا محمّدعلی مسکین اصفهانی

میرزا محمّدعلی اصفهانی متخلّص به «مسکین»، شاعر و ادیب خطاط در قرن سیزدهم هجری. [در حدود سال 1223ق در اصفهان متولّد شده و علیرغم میل باطنی، مانند پدران خود به تجارت تریاک و کسب و کار در بازار اصفهان مشغول شد. ولی در کنار آن به تحصیل فضائل و تکمیل کمالات خود مشغول بود.] او از شعراء انجمن ادبی ابوالفقراء در اصفهان است که میرزا محمّدباقر ابوالفقراء گزی بُرخواری اصفهانی آن را تأسیس کرده بود [و قصیده انجمنیه جهت آن سروده است.]

مسکین خط نستعلیق را نیز خوش می نوشته [و از جمله «کلیات سعدی» را در سال 1314ق کتابت کرده که در اصفهان چاپ سنگی شده است.] و سرانجام در 27 صفر 1303ق در اصفهان وفات یافته است [مزار او در تکیه مادرشاهزاده بدون سنگ لوح وجود داشته است. میرزا محمّدحسین عنقا مادّه تاریخ وفات او را چنین آورده است:

نیمه قوس و در ایّام صفر شنبه چون «مسکین» چو ز تن رفت بهشت

گفت «عنقا» ز پی تاریخش: «کرده مسکینی مسکن در بهشت»]

دو فرزندش میرزا شکراللّه منعم و میرزا عبدالرّحیم افسر نیز از شعرای اصفهان بوده اند.

[مسکین در مادّه تاریخ سرائی و مدیحه گوئی توانا بوده و برای بزرگان عهد خود

[1] تذکره حدیقه الشّعراء، ج3، ص1539.