وفات یافته، در بقعه مرحوم سیّد حجه الاسلام [واقع در مسجد سیّد اصفهان] مدفون گردید. مرحوم حاج میرزا حبیب اللّه نَیِّر در مرثیه ای مادّه تاریخ وفات او را چنین نوشته است:

نیر نقص الاثنین فصار تاریخ «جعل القدس مکانا لملاذالاسلام»

صاحب عنوان پس از فوت برادرش مرحوم حاج میرزا محمّدحسین جعفری صبح ها در مسجد سیّد امامت می نمود. این شعر از اوست:

دهید مژده که بوی بهار می آید هزار شکر رفیقان که یار می آید

به میکده خبری بر، صبا ز روی وفا بگو که آن صنم گل عذار می آید[1]

علاّمه حاج سیّد محمّدعلی روضاتی*

استاد علاّمه حاج سیّد محمّدعلی روضاتی فرزند آقا میرزا محمّدهاشم بن آقا سیّد جلال الدّین روضاتی بن آقا میرزا مسیح چهارسوقی بن آقا میرزا محمّدباقر موسوی چهارسوقی (صاحب روضات الجنّات) .

فقیه محقّق و محدّث مدقّق، عالم عامل و صالح فاضل رجالی متتبّع و کتاب شناس جامع در روز 13 رجب المرجّب سال 1348ق مطابق با 1308ش در اصفهان متولّد شد. در 8 سالگی پدر عالیقدر و دانشمند خود را از دست داد و تحت سرپرستی جدّ مادری خود عالم فاضل جلیل القدر حاج میرزا سیّد حسن چهارسوقی قرار گرفت و از تربیت و تعلیم آن بزرگمرد بهره ور شد.

تحصیلات خود در مدارس جدید را در اصفهان تا اواخر متوسطّه انجام داد. تحصیلات حوزوی را در مدارس دینی اصفهان آغاز کرد. «معالم» را از آقا شیخ محمّدحسین مشکی (مقدّس) ، «شرح لمعه» را از آقا شیخ محمّدحسن عالم نجف آبادی

[1] بیان المفاخر، ج2، صص 199-201؛ تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص 327-329؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 379 و 380؛ مزارات اصفهان، ص166.