در اصفهان وجود دارد.[1] ]

سیّد محمّدعلی حسینی اصفهانی

سیّد محمّدعلی بن سیّد ولی حسینی اصفهانی، از فضلاء [و دانشمندان] قرن یازدهم هجری و از شاگردان شیخ بهائی و میرداماد بوده و در مسجد جامع عتیق اصفهان امامت می نموده است.[2] همچنین در ربیع الاوّل 1015ق از سیّد میرزا محمّد بن علی بن ابراهیم حسینی استرآبادی ساکن مکّه معظّمه اجازه دریافت نموده است.[3] [ظاهرا در اصفهان به تدریس مشغول بوده و جمعی از درس او مستفیض می شده اند که از آن جمله است:[ خواهرزاده اش امیرفیاض بن هدایه اللّه حسینی مؤلف کتاب «التّصوّف و العرفان»[4]

محمّدعلی اصفهانی

محمّدعلی بن محمّدهادی اصفهانی [از کاتبان قرن دوازدهم هجری] در 13 ذیقعده 1117ق نسخه ای از «شرح حکمه العین» میرزا سیّد والی را نوشته است. نسخه در کتابخانه فرهنگ مشهد موجود است.[5]

محمّدعلی امامی نائینی

محمّدعلی امامی نائینی [فرزند حاج میرزا محمّدهادی]، از شعرای معاصر اصفهان. در سال 1306ش در نائین متولّد شد. تحصیلات ابتدائی و متوسطّه را در مولد خود به

[1] بزم قدسیان، صص 73-91؛ دانشنامه تخت فولاد، ج1، ص411.

[2] الذریعه، ج6، ص182.

[3] الذریعه، ج1، ص241.

[4] الذریعه، ج4، ص199.

[5] فهرست فرهنگ مشهد، ص50.