می رفت.

سرانجام در 18 شهریور 1388ش (مطابق 19 رمضان 1430ق) وفات یافته و در قطعه 11 قبرستان باغ رضوان اصفهان به خاک سپرده شد.[1]

میرزا محمّدعلی میرزا مظفر

میرزا محمّدعلی بن میرزا مظفر [حسین منّجم بن محمّدعلی] اصفهانی، عالم زاهد جلیل [از حکماء و عرفای قرن دوازدهم هجری.] از زهاد و عبّاد بوده [و نزد علمای اصفهان همچون آقا محمّد بیدآبادی و سیّد حسن طالقانی تحصیل کرده] و در مسجد علی امامت می نموده [است.] با وضع فقر کمال مواظبت در آداب شریعت داشته و نسبت به مردم دنیا از غنی و فقیر و شاه و وزیر بی اعتنا بوده است.

وفاتش در سه شنبه 13 شوال 1198ق روی داده و قبرش واقع در خارج بقعه تکیه میرزا رفیعا [در تخت فولاد اصفهان] بود و سنگ سیاهی به خط رقاع بسیار خوب داشت که در موقع تسطیح و توسیع فرودگاه اصفهان از بین رفت.[2]

در «طرائق» گوید: در حکمیّات خصوص الهیات ید باسطی داشته و در زهد و عبادت سلمان عهد بود.[3]

در تاریخ حکماء و عرفاء متأخّر از صدر المتألّهین گوید: «سیّد حسن طالقانی استاد او بوده است». [همچنین در این کتاب نوشته اند که میرزا محمّدعلی کتب حکمت و

[1] سایت اینترنتی یادبود (آرمستان های اصفهان) تاریخ مراجعه: خرداد ماه 1389.

[2] دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 570 و 571؛ رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص61؛ مکارم الآثار، ج1، ص70؛ رجال اصفهان (دکتر کتابی) ، ج1، صص 330 و 331.

[3] طرائق الحقائق، ج3، ص254.