شیخ محمّدباقر زندکرمانی بوده است.

وی سرانجام در چهارشنبه 2 ذیقعده الحرام 1412ق [مطابق با 14 خرداد 1371ش] وفات یافته و در مقبره صاحب بن عَبّاد مدفون شد. [استاد اعتمادی خوئی (برنا) در مادّه تاریخ وفات او گوید:

برای سال وفاتش نوشت خامه برنا «فقیه بود و منجم ادیب و افهم و فاضل»]

1412

این کتاب ها از تألیفات اوست:

1. «احسن التقاویم» در اوقات شرعی اصفهان، طهران و کاشان، که قسمت اصفهان چندین بار به طبع رسیده است.2. «تطبیقیه» در تطبیق سال های قمری به شمسی و به عکس3. «دیوان اشعار فارسی و عربی»4. «ارث الشیعه» رساله مفصل در ارث به فارسی، مطبوع5. «رساله در توبه»6. «رساله در فضیلت علم»7. «زیارات مدینه طیّبه»، مفصّل، که به ضمیمه «مناسک حج» آیت اللّه حکیم به طبع رسیده است.8. «وظائف الشیعه» در شرح دعای ندبه، به فارسی، مطبوع9. «قبله البلدان» یا «معرفه القبله» در طرز تعیین قبله شهرهای ایران از روی آفتاب در طول سال10. «قطبیّه» در تعیین اوقات نقاط واقع در قطبین 11. «ملحقات کتاب قضاوت های امیرالمؤمنین علیه السلام » مطبوع 12. «هدیه العباد» در شرح حال صاحب بن عَبّاد، مفصل، به فارسی، مطبوع 13. «مناسک الشیعه» در مناسک حج.[1]

[این رباعی از اوست:

یا رب تو ز اخلاق بَدَم پاک نما جان طائر سیر کوی افلاک نما

[1] تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص29؛ تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج2، صص 322-324؛ ادیب ماندگار: اغلب صفحات؛ علوم و عقاید، ص9؛ گنجینه دانشمندان، ج8، ص94؛ مؤلّفین کتب چاپی، ج3، ص690؛ مصاحبه غلامرضا نصراللهی با آیت اللّه ادیب در 24 اردیبهشت 1368ش.