مدارش به کتابت احادیث می گذشت. از اشعار اوست:

کسی پا در ره عشق تو کافرکیش بگذارد من آنجا سر نهادم تا کسی پا پیش نگذارد

چه حسرت ها که خرمن کرده ام از دانه خالت سلیمان قناعت مور را درویش نگذارد[1]

میرزا محمّدعلی الماسی

میرزا محمّدعلی بن میرزا محمّدکاظم الماسی بن ملاّ عزیزاللّه بن ملاّ محمّدتقی به ملاّ مقصودعلی مجلسی، عالم فاضل [از علمای قرن دوازدهم هجری [برادر میرزا محمّدتقی الماسی است. ظاهرا پس از وفات در حوالی بقعه مجلسی جنب مسجد جامع اصفهان مدفون شده است.[2]

در کتابخانه مرکزی دانشگاه طهران جُنگی به شماره 4333 حاوی یازده رساله می باشد که بیشتر آنها به خط صاحب عنوان است و یکی از رسائل منتخبی است از کتاب: «اربعین» تألیف: ملاّ محمّدشفیع بن ملاّ محمّدعلی استرآبادی. ظاهرا انتخاب کننده، صاحب عنوان است.[3]

ملاّ محمّدعلی هرندی

ملاّ محمّدعلی بن محمّدمحسن بن محمّدباقر بن محمّدمهدی هرندی اصفهانی [عالم فاضل در قرن سیزدهم هجری] در تاریخ 20 جمادی الثّانی 1214ق کتابت کتاب

[1] تذکره نصرآبادی، ج1، ص555؛ دانشمندان آذربایجان، ص357؛ ریاض الشعراء، ج21، ص86.

[2] رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص127؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص421؛ مزارات اصفهان، ص38.

[3] زندگینامه علاّمه مجلسی، ج2، ص343.