کمال عزّت و احترام داشت. از آثار او:

1. «لطایف الخیال» جُنگی از اشعار شعراء 2. «دیوان اشعار»

این بیت از اوست:

اشکم از شرم گناه از بس که می پیچد به خود در نظر هر قطره ای گرداب می آید مرا[1] ]

محمّدعلی گلپایگانی*

محمّدعلی بن محمّدسعید جرفادقانی (گلپایگانی) ، از خوشنویسان و فضلای قرن سیزدهم هجری است. در مدرسه صدر اصفهان ساکن و به کسب علم مشغول بوده است. او در سه شنبه سوم محرم 1260ق در مدرسه صدر نسخه ای از «حاشیه معالم الاصول» (یا «هدایه المسترشدین») جلد دوم تألیف: شیخ محمّدتقی رازی نجفی را به خط نستعلیق نیکو کتابت کرده و آن را تصحیح نموده که به شماره 33 در کتابخانه مؤسسه امام صادق علیه السلام قم موجود است.[2]

ملاّ محمّدعلی مازندرانی*

مولی محمّدعلی بن شاه بیگ مازندرانی، از فضلاء قرن یازدهم هجری است. در اصفهان ساکن بوده و نزد جمعی از علماء از جمله علاّمه ملاّ محمّدباقر مجلسی تحصیل می کرده است.

او نسخه ای از کتاب «کافی» را بین سال های 1077ق تا 1080ق در مدرسه جدّه

[1] صحف ابراهیم، صص 128 و 129؛ شمع انجمن، ص245.

[2] فهرست مؤسسه امام صادق علیه السلام قم، ص32.